Το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών είναι το θεμελιώδες έγγραφο που περιγράφει τις εξουσίες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και, το σημαντικότερο, τα δικαιώματα που δεν έχει. Οι δέκα πρώτες τροποποιήσεις, που ονομάζονται συνήθως νομοσχέδιο, περιγράφουν αρκετά σημαντικά δικαιώματα, τα οποία η κυβέρνηση απαγορεύεται συγκεκριμένα να πάρει από τον λαό. Ο τρόπος με τον οποίο το Σύνταγμα εφαρμόζεται στις επιχειρήσεις είναι να αποφασίσουν τελικά τα δικαστήρια και υπάρχουν πολλές απόψεις σχετικά με αυτό το θέμα.
Ρήτρα Εμπορίου
Η ρήτρα εμπορίου βρίσκεται στο άρθρο 1, άρθρο 8, παράγραφος 3 του Συντάγματος των Η.Π.Α. Αυτό παρέχει το συνέδριο το δικαίωμα και την ικανότητα να ρυθμίζει το διεθνές εμπόριο, καθώς και το εμπόριο μεταξύ των κρατών. Αυτή η εξουσία δόθηκε στην κεντρική κυβέρνηση για να επιτύχει την ομοιομορφία στο εμπόριο μεταξύ των κρατών. Οποιαδήποτε επιχείρηση που αγοράζει ή πωλεί αντικείμενα σε άλλα κράτη εκτός από την τοποθεσία στην οποία βρίσκεται ή σε μια ξένη χώρα υπόκειται σε νόμους που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί να ψηφίζει για τη ρύθμιση αυτών των συναλλαγών. Η κρατική κυβέρνηση διατηρεί το δικαίωμα να ρυθμίζει το εμπόριο εντός των συνόρων της.
Ελεύθερος λόγος
Το δικαίωμα του ατόμου στην ελευθερία του λόγου διατηρείται από την πρώτη τροπολογία, η οποία περιορίζει το Κογκρέσο από τη θέσπιση νόμων που περιορίζουν αυτό το δικαίωμα. Φυσικά, το δικαίωμα μπορεί να τροποποιηθεί όπως είναι απαραίτητο για το δημόσιο καλό και την ασφάλεια. Η ελευθερία του λόγου ισχύει και για μια επιχείρηση. Αυτό αμφισβητήθηκε με τη μεταρρύθμιση της χρηματοδότησης εκστρατειών, η οποία περιόρισε το δικαίωμα των επιχειρήσεων να δωρίσουν πολιτικές εκστρατείες. Κάποιοι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων αμφισβήτησαν, λέγοντας ότι ήταν μέρος της ελευθερίας του λόγου για να δίνουν χρήματα σε έναν πολιτικό υποψήφιο της επιλογής τους. Στις 21 Ιανουαρίου 2010, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ εξέδωσε απόφαση πέντε έως τέσσερις ότι οι εταιρείες έχουν το ίδιο δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου ως ιδιώτες και άρση των περιορισμών στις εισφορές.
Ελεύθερη Ένωση
Το Σύνταγμα προστατεύει το δικαίωμα ελεύθερης ένωσης ως μέρος της πρώτης τροπολογίας. Ένα άτομο μπορεί να σχηματίσει τη δική του πίστη ή σχέση με ανθρώπους, ουσιαστικά με δική του ελεύθερη βούληση. Αυτό ισχύει και για τις επιχειρήσεις. Πιο συγκεκριμένα, δεν έχετε το δικαίωμα να διανέμετε πληροφορίες σχετικά με μια προσωπική αιτία σε έναν τόπο επιχείρησης χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη της επιχείρησης. Δεν χρειάζεται να σας επιτρέψει να συσχετίσετε αυτή την πίστη με την επιχείρησή του. Αυτό το δικαίωμα ελεύθερης συνειδητοποίησης περιορίζεται σε θέματα απασχόλησης, καθώς η απασχόληση με ίσες ευκαιρίες ορίζει πολλές περιπτώσεις όπου οι εργοδότες δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις στις πρακτικές πρόσληψης.
Ρυθμίζει το Συνέδριο
Το Σύνταγμα ρυθμίζει και περιορίζει τις εξουσίες του συνεδρίου, και όχι άτομα ή επιχειρήσεις. Ένα παράδειγμα αυτού θα ήταν ένα άτομο που απαιτεί να έχει το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να μιλήσει σε ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα ομιλίας. Το Σύνταγμα δεν δηλώνει ότι ο οικοδεσπότης δεν μπορεί να περιορίσει την ελευθερία του λόγου, δηλώνει ότι το Κογκρέσο δεν μπορεί. Ως εκ τούτου, ο οικοδεσπότης είναι ελεύθερος να αρνηθεί στον άνθρωπο το "δικαίωμα" του στην ελευθερία του λόγου. Οι επιχειρήσεις έχουν γενικά τα ίδια δικαιώματα σύμφωνα με το Σύνταγμα με τους ιδιώτες, αλλά όλα τα ζητήματα του συνταγματικού δικαίου υπόκεινται στην τελική απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου.
