Δύο συμβούλια θεσπίζουν γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Συμβούλιο Δημοσίων Λογιστικών Προτύπων θέτει πρότυπα για τις οντότητες του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης και το Συμβούλιο Χρηματοοικονομικών Λογιστικών Προτύπων καθορίζει κανόνες για τη λογιστική του ιδιωτικού τομέα. Επειδή το επίκεντρο του FASB είναι να βοηθήσει τους επενδυτές και τους πιστωτές να λαμβάνουν αποφάσεις, ενώ το GASB έχει ως επίκεντρο να διασφαλίσει ότι οι κυβερνητικές οντότητες είναι υπόλογες για τα χρήματα που λαμβάνουν από το κοινό ή τους φορολογούμενους, υπάρχουν διαφορές στις λογιστικές πρακτικές μεταξύ του GASB και του FASB.
Ισολογισμός
Το GASB απαιτεί ο ισολογισμός, που συνήθως ονομάζεται κατάσταση των καθαρών περιουσιακών στοιχείων, να παρουσιάζει τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία χωριστά από τα μη κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία και να παρουσιάζει τις τρέχουσες υποχρεώσεις ξεχωριστά από τις μη μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις. Το FASB επιτρέπει αυτό το είδος ταξινομημένου ισολογισμού, που συνήθως ονομάζεται κατάσταση οικονομικής θέσης, αλλά δεν το απαιτεί. Το GASB, αλλά όχι το FASB, απαιτεί ξεχωριστή απεικόνιση μη αξιόπιστων περιουσιακών στοιχείων και αποσβέσιμων κεφαλαιουχικών στοιχείων.
Καθαρό ενεργητικό
Παρόλο που τόσο η GASB όσο και η FASB αναγνωρίζουν τρεις κατηγορίες καθαρού ενεργητικού, οι κλάσεις είναι διαφορετικές. Το FASB ταξινομεί τα καθαρά περιουσιακά στοιχεία ως μόνιμα περιορισμένα, προσωρινά περιορισμένα ή απεριόριστα. Το GASB ταξινομεί τα καθαρά περιουσιακά στοιχεία ως απεριόριστα, περιορισμένα ή επενδυμένα σε κεφαλαιουχικά περιουσιακά στοιχεία, καθαρά από συνδεδεμένα χρέη. Η ταξινόμηση "επένδυση σε κεφαλαιουχικά στοιχεία ενεργητικού, καθαρό από συνδεδεμένο χρέος" αναφέρεται στο αρχικό κόστος των περιουσιακών στοιχείων μείον τις σωρευμένες αποσβέσεις και τα συνδεόμενα με το κεφάλαιο χρέη. Το GASB απαιτεί επίσης μια οντότητα που διαθέτει οποιεσδήποτε αληθινές παροχές να διαιρέσει τα περιορισμένα καθαρά περιουσιακά στοιχεία σε περιορισμένα μη αναλώσιμα και περιορισμένα αναλώσιμα στοιχεία.
Κατάσταση ταμειακών ροών
Το FASB διαθέτει τρεις κατηγορίες ταμειακών ροών: λειτουργία, επένδυση και χρηματοδότηση. Το GASB έχει τέσσερις κατηγορίες: λειτουργικές, επενδυτικές, ταμειακές ροές από χρηματοδοτικές δραστηριότητες μη κεφαλαιακής επάρκειας και ταμειακές ροές από κεφάλαιο και συναφείς δραστηριότητες χρηματοδότησης. Το GASB απαιτεί οι οντότητες να χρησιμοποιούν την άμεση μέθοδο προσδιορισμού των ταμειακών ροών από λειτουργικές δραστηριότητες, ενώ το FASB επιτρέπει είτε την άμεση είτε έμμεση μέθοδο.
Σκέψεις
Οι κανόνες των δύο συμβουλίων δημιουργούν πολλές λεπτομερείς διαφορές στη λογιστική. Αυτή η διαφορά στις λογιστικές πρακτικές μεταξύ του GASB και του FASB παρουσιάζει μερικές φορές ένα πρόβλημα όταν συγκρίνεται οντότητες που μπορούν να είναι δημόσιες ή ιδιωτικές, όπως ένα βοηθητικό κέντρο, ένα νοσοκομείο, ένα κολέγιο ή ένα πανεπιστήμιο. Επειδή οι δημόσιες οντότητες ακολουθούν τη GASB και οι ιδιωτικές οντότητες ακολουθούν το FASB, είναι δύσκολο να συγκρίνουμε τις οικονομικές καταστάσεις, για παράδειγμα, ενός δημόσιου πανεπιστημίου και ενός ιδιωτικού πανεπιστημίου.
