Ο ισολογισμός θεωρείται γενικά ως δήλωση της οικονομικής θέσης μιας εταιρείας. Οι επενδυτές, οι πιστωτές και οι ηγέτες των επιχειρήσεων το θεωρούν συχνά ως την καλύτερη απεικόνιση της συνολικής χρηματοοικονομικής υγείας και της σταθερότητας μιας εταιρείας. Οι επενδυτές το χρησιμοποιούν για να καθορίσουν πόσο σταθερή είναι μια εταιρεία για επενδύσεις, ενώ οι δανειστές θέλουν να γνωρίζουν πόσο ασφαλής είναι η έκδοση νέων δανείων στην εταιρεία.
Βασικά στοιχεία του ισολογισμού
Ο ισολογισμός ακολουθεί τον τυπικό τύπο λογιστικής: τα στοιχεία του ενεργητικού είναι ίσες με τα ίδια κεφάλαια. Περιγράφει όλα τα τρέχοντα και μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων των ταμειακών διαθεσίμων και των απαιτήσεων, καθώς και όλες τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες οφειλές της εταιρείας. Η διαφορά μεταξύ των δύο αποκαλείται μετοχικό κεφάλαιο, το οποίο είναι το σημερινό μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας που ανήκει τεχνικά στους μετόχους ή τους ιδιοκτήτες της. Ο ισολογισμός, η κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων, η κατάσταση ταμειακών ροών και η κατάσταση των ιδίων κεφαλαίων είναι οι τέσσερις κρίσιμες καταστάσεις χρηματοοικονομικής αναφοράς που χρησιμοποιούνται από εταιρείες κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Γενικές εκτιμήσεις του δανειστή
Οι δανειστές γενικά έχουν τρεις ανησυχίες όταν αξιολογούν το αίτημα μιας εταιρείας για πρόσθετα δάνεια. Θέλουν να μάθουν πόσο ασφαλής δανεισμός είναι η εταιρεία, πόσα χρήματα δανείζουν και τι επιτόκια και όροι θα πρέπει να ισχύουν. Οι δανειστές αξιολογούν το σύνολο του ισολογισμού, συχνά σε σχέση με άλλες οικονομικές καταστάσεις, για την επίλυση αυτών των ανησυχιών. Τελικά, εάν χορηγηθεί ένα δάνειο, το ποσό, οι συντελεστές και οι όροι καθορίζονται με βάση το επίπεδο του κινδύνου που τίθεται.
Στοιχεία ενεργητικού
Κατά την εξέταση του τμήματος του ενεργητικού του ισολογισμού, ο δανειστής θέλει να δει μια ισχυρή βάση μετρητών και τρεχούμενου λογαριασμού, η οποία υποστηρίζει τη δυνατότητα της εταιρείας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της σχετικά με τη βραχυπρόθεσμη αποπληρωμή της. Μακροπρόθεσμα, ο δανειστής ενδιαφέρεται επίσης για τον κύκλο εργασιών των περιουσιακών στοιχείων, για το πόσο ρευστά είναι τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας και για την αποτελεσματική παραγωγή μετρητών. Οι δανειστές μπορούν να συγκρίνουν τα υπόλοιπα των εισπρακτέων λογαριασμών και των μετρητών από μια περίοδο στην άλλη για να καθορίσουν εάν μια εταιρεία έχει υψηλό κύκλο εργασιών εισπρακτέων λογαριασμών.
Ζητήματα αστικής ευθύνης
Οι δανειστές εξετάζουν βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις σε σχέση με άλλες πηγές κεφαλαίων και σε σύγκριση με τα περιουσιακά στοιχεία. Εάν μια επιχείρηση έχει ήδη μεγάλη μόχλευση από χρέη, δεν φαίνεται να είναι ικανή να αναλάβει πρόσθετο χρέος. Μια άλλη σημαντική σύγκριση είναι τα ταμειακά υπόλοιπα των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων. Αν τα μετρητά δεν μπορούν να συγκρατήσουν το βραχυπρόθεσμο χρέος, η εταιρεία βρίσκεται σε επικίνδυνη θέση. Δύο απλοί δείκτες μόχλευσης χρησιμοποιούνται συχνά για την αξιολόγηση της θέσης του χρέους της εταιρείας. Ο λόγος του χρέους είναι το συνολικό χρέος διαιρούμενο με το συνολικό ενεργητικό. Το χρέος προς ίδια κεφάλαια είναι το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων των μετόχων. Και οι δύο προσφέρουν μια γρήγορη και συνοπτική ματιά στις προοπτικές της εταιρείας για την επιστροφή νέου δανείου.
