Οι επιχειρήσεις δανείζουν μερικές φορές χρήματα ή παραχωρούν πίστωση σε προμηθευτές, πελάτες ή άλλους, εκδίδοντας σημειώσεις που καθορίζουν τους όρους του δανείου και ημερομηνία λήξης. Ο εκδότης σημειώνει το δάνειο στο λογαριασμό εισπρακτέων, ένα περιουσιακό στοιχείο. Για να αυξήσουν γρήγορα τα μετρητά, οι εκδότες σημείωσαν την επιλογή να πωλήσουν τις απαιτήσεις τους σε ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα με έκπτωση. Η έκπτωση είναι το προϊόν της αξίας της σημείωσης κατά τη λήξη, την περίοδο έκπτωσης και το προεξοφλητικό επιτόκιο.
Κατανοώντας την έκπτωση
Συνήθως, οι εισπρακτέοι λογαριασμοί είναι βραχυπρόθεσμα δάνεια που έχουν λήξη μικρότερη του ενός έτους, αν και είναι μεγαλύτερες οι προθεσμίες λήξης. Η αξία της σημείωσης κατά τη λήξη είναι το άθροισμα των υπόλοιπων πληρωμών τόκων και του ποσού του κεφαλαίου. Η περίοδος έκπτωσης εκτείνεται από την ημερομηνία πώλησης του χαρτονομίσματος μέχρι τη λήξη του. Το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα καθορίζει το ετήσιο προεξοφλητικό επιτόκιο με βάση την αξία του χαρτονομίσματος, το κόστος αγοράς και είσπραξης του δανείου και ένα κατάλληλο περιθώριο κέρδους. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι μια εταιρεία παραδίδει στον προμηθευτή ένα σημείωμα αξίας 50.000 δολαρίων για 90 ημέρες και χρεώνει τόκο 0,9%, ετήσια, πληρωτέο στη λήξη. Οι τόκοι μετά από 90 ημέρες είναι (90/365 x.009 x 50.000 δολάρια) ή 110.96 δολάρια, οι οποίοι, όταν προστίθενται στο ποσό του κεφαλαίου, ισούνται με μια τιμή ληκτότητας 50.110,96 δολαρίων. Εάν η εταιρεία πωλεί αμέσως το σημείωμα σε τράπεζα με έκπτωση 10%, πληρώνει έκπτωση (0,10 x 50,110,96 δολάρια) ή $ 5,011.10. Η εταιρεία λαμβάνει μετρητά ίσα με την αξία λήξης μείον την έκπτωση, η οποία είναι ($ 50.110,96 - $ 5,011.10), ή $ 45,099.86.
