Το Συμβούλιο Χρηματοοικονομικών Λογιστικών Προτύπων (FASB) δημιουργεί τις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές, ή GAAP, που διέπουν τη λογιστική όπως εφαρμόζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρόλο που το FASB είναι ανεξάρτητο από το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) και δεν έχει επιλέξει να υιοθετήσει τα πρότυπά του ως παρόμοιες υπηρεσίες σε ολόκληρο τον κόσμο, οι κοινές αρχές και στόχοι τους έχουν οδηγήσει σε παρόμοια διατάγματα και αποφάσεις. Ως εκ τούτου, οι μέθοδοι λογιστικής καταλογισμού των αποσβέσεων του FASB δεν διαφέρουν σημαντικά από εκείνες που χρησιμοποιούνται σε άλλες χώρες.
Υποτίμηση
Οι αποσβέσεις ή οι αποσβέσεις, όπως ορισμένες φορές καλούνται ακόμα, είναι η μείωση της μεταπώλησης των περιουσιακών στοιχείων που έχουν προκύψει ως παρενέργεια της χρήσης τους στις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με τους δύο λογιστικούς κανόνες του FASB και του IASB, η απόσβεση καταγράφεται κάθε μήνα ως έξοδο λόγω της αρχής της αντιστοίχισης. Σύμφωνα με την αρχή της αντιστοίχισης, οι δαπάνες θα πρέπει να λογιστικοποιούνται την ίδια χρονική περίοδο με τα έσοδα που συνέβαλαν τα κέρδη τους. Δεδομένου ότι η απόσβεση συμβαίνει ως αποτέλεσμα των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται στις επιχειρηματικές δραστηριότητες, η αρχή της αντιστοίχησης απαιτεί να λογίζεται ως έξοδο σε κάθε λογιστική περίοδο.
Εκτίμηση αποσβέσεων
Η λογιστική σε δεδουλευμένη βάση επιτρέπει την εκτίμηση ορισμένων αξιών στις αξίες της. αυτό είναι προφανές με υποτίμηση. Ο προσδιορισμός του ακριβούς ποσού της απόσβεσης που πραγματοποιείται κάθε μήνα είναι σχεδόν αδύνατο και επομένως μη πρακτικό, απαιτώντας εκτίμηση για την παραγωγή χρήσιμων αριθμών. Αυτό γίνεται μέσω της βάσης των αξιών μεταπώλησης και της ωφέλιμης διάρκειας ζωής των περιουσιακών στοιχείων που βασίζονται στον επαναπώληση αριθμών παρόμοιων περιουσιακών στοιχείων σε κατάσταση χρήσης. Αφού προσδιοριστούν οι κατά προσέγγιση τιμές διάσωσης και οι ωφέλιμες διάρκειες ζωής, είναι δυνατόν να υπολογιστεί η απόσβεση ανά μήνα χρησιμοποιώντας διάφορους τύπους.
Μέθοδος ευθείας γραμμής
Η μέθοδος της γραμμής ευθύγραμμης είναι η απλούστερη και μία από τις πιο κοινές μεθόδους απόσβεσης που επιτρέπονται τόσο βάσει των κανόνων του FASB όσο και του IASB. Αφαιρεί την αξία διάσωσης από την αξία του περιουσιακού στοιχείου για να παράγει την υπολειμματική αξία του και στη συνέχεια το διαιρεί σε σχέση με τον αριθμό των περιόδων κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης διάρκειας ζωής του, ώστε να παράγει την απόσβεσή του ανά λογιστική περίοδο. Η μέθοδος ευθείας γραμμής είναι η πλέον κατάλληλη για περιουσιακά στοιχεία που έχουν χάσει την αξία μεταπωλήσεων με συνεπή και συνεχή τρόπο με την πάροδο του χρόνου και ενώ δεν είναι αποδεκτή για λογιστική εισοδήματος, χρησιμοποιείται ευρέως λόγω της απλότητας της.
Μείωση της μεθόδου ισοζυγίου
Η μέθοδος υποχωρούσας ισορροπίας είναι ένα είδος πλήρους όρου για διάφορες διαφορετικές μεθόδους απόσβεσης με την ίδια βάση. Αποδίδει υπολειμματική αξία με τον ίδιο τρόπο όπως η ευθεία μέθοδος, αλλά συνεχίζει να παρακολουθεί την περίοδο μετά από την περίοδο καθώς μειώνεται. Αυτό γίνεται διότι η απόσβεση εξόδου ανά λογιστική περίοδο με τη μέθοδο υποχωρούμενου υπολοίπου είναι ένα ποσοστό της υπολειμματικής αξίας του περιουσιακού στοιχείου, με το κόστος απόσβεσης τον τελευταίο μήνα χρήσης να είναι αυτό που απομένει πάνω από την αξία διάσωσης. Οι διαφορές στις μεθόδους υπολογισμού του υπολοίπου προέρχονται από τα ποσοστά που χρησιμοποιούνται για τις διάφορες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων. Για παράδειγμα, τα μηχανοκίνητα οχήματα χρησιμοποιούν συχνά υψηλά ποσοστά λόγω της γρήγορης πτώσης της αξίας μεταπωλήσεων, μερικές φορές ακόμη και μέχρι το διπλασιασμό του ποσοστού που χρησιμοποιείται σε αυτό που ονομάζεται διπλή μέθοδος μείωσης του υπολοίπου. Οι μέθοδοι μείωσης των ισορροπιών είναι οι μόνες που επιτρέπονται βάσει των ομοσπονδιακών φορολογικών κανόνων των Η.Π.Α. και υπάρχουν συγκεκριμένοι κανονισμοί σχετικά με τα ποσοστά που θα χρησιμοποιηθούν για τα στοιχεία ενεργητικού.
