Η Επανάσταση Πριν από την Επανάσταση
Πολύ πριν ο επιτραπέζιος υπολογιστής γίνει ο απαραίτητος επαγγελματικός μηχανισμός, η ηλεκτρική γραφομηχανή σχεδιάστηκε από διάφορους εφευρέτες ως μια βελτίωση στο μηχάνημα χειρός που υπήρχε, σε μια ή την άλλη μορφή, από τις αρχές του 19ου αιώνα. Η πρώτη εμπορικά βιώσιμη χρήση ηλεκτρικά ελεγχόμενης πληκτρολόγησης ήταν στην ταινία ticker, μια μηχανή που λειτουργούσε από ένα απομακρυσμένο πληκτρολόγιο που ανέφερε νέα και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από πολλές υπηρεσίες. Οι πρώτες ηλεκτρικές γραφομηχανές ήταν βαριές και ογκώδεις, αλλά μέχρι το 1925, η ανάπτυξη ελαφρότερων μετάλλων και μικρότερων τμημάτων ξεκίνησε τέσσερις δεκαετίες κυριαρχίας από την ηλεκτρική γραφομηχανή, μόνο για να τελειώσει όταν αντικαταστάθηκε από τον πρώτο επεξεργαστή κειμένου. Στο τέλος, η ηλεκτρική γραφομηχανή κατέστη άνευ αντικειμένου καθώς ο επιχειρηματικός κόσμος αγκάλιασε την επανάσταση του υπολογιστή.
Τα βασικά
Όλες οι μη αυτόματες γραφομηχανές είναι μηχανές που χρησιμοποιούν ένα σύστημα μοχλών για την κλίση ενός βραχίονα που ονομάζεται "typebar". Όταν ένα σύμβολο στο "πληκτρολόγιο" χτυπηθεί, η μπάρα τύπων κουνιέται στο "typebasket" και χτυπάει το "platten", ένα μακρύ χαλύβδινο σωλήνα (καλυμμένο από ένα μανίκι από καουτσούκ) που κάθεται σε ένα κινητό φορείο. Οι πρωτότυπες χαρακτήρες έγιναν από ανακυκλωμένο λιτύτυπο, εξ ου και ο όρος "γραμματοσειρά" για τα τμήματα στο τέλος κάθε γραμμής τύπων. Κάθε φορά που ένας χαρακτήρας χτυπήθηκε στο πληκτρολόγιο (πληκτρολόγηση), θα γίνει μια εντύπωση που θα φέρει το κείμενο που πετάει μέσα από μια κορδέλα υφάσματος εμποτισμένου με γραφίτη πάνω στο χαρτί που καλύπτει την πλάκα. Καθώς κάθε πλήκτρο χτυπήθηκε, ένα σύστημα γραναζιών κάτω από ο φορέας μετακίνησε την πλάκα, έναν ομοιόμορφο χώρο κάθε φορά, μέχρι το τέλος μιας γραμμής τύπου.Ο χειριστής τότε έπρεπε να χτυπήσει ένα μοχλό στο πλάι του φορείου που θα έδιδε την πλάκα μία γραμμή προς τα πάνω (ή προς τα κάτω) όπως η πλάκα η ηλεκτρική γραφομηχανή τροποποίησε αυτό το σύστημα μόνο εισάγοντας ένα μοτέρ που έλεγχε τις γραμμές τύπου, καθιστώντας κάθε πλήκτρο ομοιόμορφο, απαιτώντας μόνο τη δύναμη που πήρατε για να πιέσετε τους χαρακτήρες στο πληκτρολόγιο αντί για να σπρώξετε τη γραμμή τύπων. Οι πρώτες ηλεκτρικές μηχανές είχαν χειροκίνητες "επιστροφές", απαιτώντας από τον χειριστή να σπρώξει το φορείο πίσω, αλλά τελικά η πλάκα λειτουργούσε επίσης με το πάτημα ενός πλήκτρου.
Η έλευση της ηλεκτρονικής
Οι τελικές ηλεκτρικές γραφομηχανές χρησιμοποίησαν ένα σύστημα σχεδιασμένο για τα πρώτα ηλεκτρικά --- είχαν μια σταθερή πλάκα και το καλάθι τύπου κινήθηκε. Πρώτον, το "τύμπανο" της IBM με μέγεθος γκολφ, τότε οι τροχοφόροι μεταφορείς "daisywheel", τοποθετήθηκαν σε κινούμενο φορείο που περιείχε γραμματοσειρά και κορδέλα (και σε πολλά μοντέλα διορθωτική ταινία) που κινήθηκε πλευρικά μπροστά από την πλάκα.Η μπάλα και η μαργαρίτα κινούνται με τη χρήση μιας σειράς μικροσκοπικών μοχλών και ταινιών που εξαλείφουν τα προβλήματα που προκαλούνται από τις διασταυρωμένες γραμμές τύπου. Οι λυγισμένες κορδέλες αντικαταστάθηκαν από φυσίγγια που περιείχαν επικαλυμμένα με Mylar μέσα παρόμοια με τους εκτυπωτές φωτογραφιών. Η τελική βελτίωση, τα ηλεκτρονικά, αντικατέστησε τους απλούς μηχανικούς συνδέσμους που λειτουργούν με έναν κινητήρα στα ηλεκτρικά με ολοκληρωμένα κυκλώματα, κάρτες μνήμης και ηλεκτρομαγνητικά χειριστήρια. Η ηλεκτρονική θα μπορούσε να διορθώσει λέξεις, να θυμάται τις γραμμές τύπου και να αλλάζει το μέγεθος του τύπου χωρίς να χρειάζεται να αλλάξει ένα tipball.
