Οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί είναι φιλανθρωπικοί ή θρησκευτικοί οργανισμοί στους οποίους η υπηρεσία εσωτερικών εσόδων χορηγεί απαλλαγή από τους περισσότερους φόρους. Ορισμένοι νόμοι που ισχύουν για τις δημόσιες επιχειρήσεις ή τις κυβερνητικές οργανώσεις δεν ισχύουν για μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Ωστόσο, οι διακρίσεις είναι γενικά παράνομες ακόμη και σε μη κερδοσκοπικό περιβάλλον, αν και ορισμένες οργανώσεις εξαιρούνται.
Βασικά στοιχεία διακρίσεων
Οι νόμοι περί διακρίσεων διέπονται κατά κύριο λόγο από τον τίτλο VII του νόμου για τα δικαιώματα των πολιτών, έναν ομοσπονδιακό νόμο. Άλλοι ομοσπονδιακοί νόμοι, συμπεριλαμβανομένου του νόμου για τους Αμερικανούς με Αναπηρίες, επηρεάζουν επίσης τις σχέσεις εργοδότη-εργαζομένων και ορισμένα κράτη έχουν θεσπίσει πρόσθετους νόμους κατά των διακρίσεων. Είναι γενικά παράνομο να γίνεται διάκριση βάσει ηλικίας, φύλου, θρησκείας, εθνικής καταγωγής, φυλής ή χρώματος, αναπηρίας ή γενετικής κατάστασης. Οι συνήθεις μορφές παρενόχλησης περιλαμβάνουν τη δυσανάλογη πρόσληψη μελών μιας ομάδας, δημιουργώντας ένα εχθρικό περιβάλλον εργασίας ή εφαρμόζοντας διαφορετικά πρότυπα στις καλυπτόμενες ομάδες. Για παράδειγμα, η άρνηση της συνέντευξης σε ένα αναπηρικό καροτσάκι θα αποτελούσε παράδειγμα διακριτικής μεταχείρισης.
Ποιος καλύπτεται
Όλοι οι εργοδότες δεν καλύπτονται από νόμους κατά των διακρίσεων. Κάθε κατηγορία διακρίσεων έχει το δικό της όριο για το μέγεθος του εργοδότη και τις επιχειρηματικές πρακτικές. Οι εργοδότες που δεν πληρούν αυτό το όριο δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με τους νόμους. Για παράδειγμα, η διάκριση λόγω ηλικίας απαγορεύεται αν ο εργοδότης απασχολούσε περισσότερους από 20 εργαζόμενους που εργάστηκαν περισσότερο από 20 εβδομάδες το τελευταίο έτος, αλλά ο νόμος για την ίση αμοιβή - ο οποίος παρέχει ίση αμοιβή στις γυναίκες για ίση εργασία - καλύπτει τους εργοδότες με περισσότερους από 15 εργαζόμενοι και όποιος εργάζεται σε επαγγελματική ή άσπρη εργασία. Σύμφωνα με την Επιτροπή Ευκαιριών Ίσων Ευκαιριών των Η.Π.Α., πολύ λίγοι εργοδότες δεν καλύπτονται από τον νόμο περί ίσης αμοιβής.
Μη κερδοσκοπικές εξαιρέσεις
Οι θρησκευτικές οργανώσεις όπως οι εκκλησίες ή οι θρησκευτικές φιλανθρωπικές οργανώσεις επιτρέπεται να κάνουν διακρίσεις βάσει θρησκείας. Για παράδειγμα, εάν μια θρησκεία πιστεύει ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να χειροτονηθούν, η οργάνωση αυτή μπορεί να αρνηθεί να προσλάβει γυναίκες ως μέλη κληρικών. Ωστόσο, οι θρησκευτικές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις που λειτουργούν από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις. Για παράδειγμα, εάν μια εκκλησία τρέχει ένα κατάστημα ή ένα νοσοκομείο, πρέπει να παρέχει ίσες ευκαιρίες. Οι ιδιωτικοί σύλλογοι επιτρέπεται επίσης να κάνουν διακρίσεις. Ορισμένα κράτη έχουν θεσπίσει νόμους για να περιορίσουν τις εξαιρέσεις από τους νόμους περί διακρίσεων. Η Πενσυλβάνια, για παράδειγμα, έχει νόμο που απαγορεύει τις διακρίσεις από ιδιωτικούς συλλόγους.
Ποινικές ρήτρες
Εάν το μη κερδοσκοπικό σας πρόσωπο λαμβάνει ομοσπονδιακή χρηματοδότηση ή ομοσπονδιακές συμβάσεις, μπορεί να χάσει αυτά τα προνόμια εάν κάνει διακρίσεις. Οι διακρίσεις είναι επίσης αστικό αδίκημα και οι άνθρωποι που υφίστανται διακρίσεις μπορούν να μηνύσουν απώλειες μισθών, πραγματικές ζημίες και αποζημιώσεις αποζημίωσης, καθώς και αμοιβές δικηγόρου. Η Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών για την Απασχόληση είναι επιφορτισμένη με τη διερεύνηση των ισχυρισμών περί διακρίσεων. μερικές φορές δικάζει για λογαριασμό των εργαζομένων. Σε άλλες περιπτώσεις, διερευνά και στη συνέχεια εξουσιοδοτεί μια ενάγουσα να μηνύσει χρησιμοποιώντας δικηγόρο της.
