Το μέγεθος ενός οργανισμού, εν μέρει, υπαγορεύει τη διοίκηση του οργανισμού σε επίπεδο μακροοικονομικής και μικροοικονομικής. Το μέγεθος του οργανισμού βοηθά επίσης να προσδιοριστεί πόσα επίπεδα διοίκησης χρειάζεται ο οργανισμός. Όταν υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ του μακροοικονομικού και του μικροδιαχειριστικού επιπέδου, άρχισαν να εμφανίζονται διαφορετικοί πολιτισμοί στον οργανισμό, δημιουργώντας δυνητικά προβλήματα.
Επίπεδο μακροεντολών
Το μακροοικονομικό επίπεδο του οργανισμού αποτελείται συνήθως από το διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού. Το διοικητικό συμβούλιο μπορεί να προέρχεται από τον οργανισμό ή εκτός του οργανισμού. Συνήθως, το επίπεδο γνώσεων του διοικητικού συμβουλίου σχετικά με το τι συμβαίνει στον οργανισμό σε μικροοικονομικό επίπεδο είναι ελάχιστο ή ανύπαρκτο. Σε μεγάλους οργανισμούς, το διοικητικό συμβούλιο προσφέρει συνήθως εμπειρογνωμοσύνη σε ορισμένους τομείς της οργάνωσης χωρίς να επιβλέπει την εφαρμογή αυτής της εμπειρογνωμοσύνης. Αυτή η αποσύνδεση είναι ένα μειονέκτημα όταν έρχεται χρόνος για την οργάνωση να εφαρμόσει την εμπειρογνωμοσύνη. Αυτό δημιουργεί επίσης χώρο για ερμηνεία στο μικρο επίπεδο, λόγω του βαθμού διαχωρισμού. Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και αν το διοικητικό συμβούλιο θέσπισε αυστηρές κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή και την εφαρμογή.
Ελεγχος
Το προσωπικό σε μακροοικονομικό επίπεδο μπορεί να μην κατανοήσει πλήρως εάν η τρέχουσα υποδομή του οργανισμού έχει το ταλέντο, τα οικονομικά, τα υλικά, την τεχνολογία και τις διαδικασίες που εφαρμόζονται για την εφαρμογή της στρατηγικής που σχεδιάστηκε σε μακροοικονομικό επίπεδο του οργανισμού. Η διαχείριση συνήθως χρησιμεύει ως σύνδεσμος μεταξύ των μακροοικονομικών και μικροοικονομικών επιπέδων του οργανισμού. Η διοίκηση εφαρμόζει τις οδηγίες από το μακροοικονομικό επίπεδο στο μικροοικονομικό επίπεδο του οργανισμού που τελικά εκτελεί αυτές τις οδηγίες. Ταυτόχρονα, η αποτελεσματική διαχείριση μεταδίδει επίσης τις μικρο-επίπεδο ανάγκες του οργανισμού στο ανώτερο μακροοικονομικό επίπεδο του οργανισμού.
Μικρό επίπεδο
Στο μικρο επίπεδο, ο οργανισμός επικεντρώνεται στην ατομική δυναμική του ομίλου της οργάνωσης. Ο τρόπος αλληλεπίδρασης των υπαλλήλων με τον άλλο και ο τρόπος με τον οποίο εργάζονται οι εργαζόμενοι επηρεάζει τον οργανισμό ως σύνολο. Ένα από τα βασικά μειονεκτήματα στο μικρο επίπεδο της οργάνωσης είναι ότι οι μεμονωμένοι εργαζόμενοι κάνουν κρίσεις στο έργο τους πέρα από τις οδηγίες που δίνονται από το μακροοικονομικό επίπεδο του οργανισμού. Αυτές οι κρίσεις συχνά οδηγούν σε λάθη που μπορεί να κοστίζουν τον οργανισμό χρόνο και χρήμα.
Πολιτισμός
Οι μακροοικονομικοί παράγοντες επηρεάζουν τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές και τους στόχους της οργάνωσης. Κατά τη δημιουργία αυτών των πολιτικών, ένας οργανισμός πρέπει να δημιουργήσει μια κουλτούρα που διευκολύνει την εφαρμογή των οδηγιών από το μακροοικονομικό επίπεδο στους εργαζομένους σε μικροοικονομικό επίπεδο που πραγματικά εκτελούν τις οδηγίες. Αυτό, θεωρητικά, θα πρέπει να μειώσει τον διαχωρισμό που υπάρχει ανάμεσα στο μακροοικονομικό και το μικρο επίπεδο της οργάνωσης και να καταστήσει την οργάνωση πιο αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των λαθών και στην εφαρμογή αλλαγών.
