Όταν η οικονομία μπαίνει σε ύφεση, οι άνθρωποι γκρινιάζουν για την απώλεια θέσεων εργασίας που θεωρούνται ότι πηγαίνουν στο εξωτερικό. Για ορισμένους, η λύση είναι να προστατευθούν οι αμερικανικές θέσεις εργασίας, δημιουργώντας εμπορικούς φραγμούς. Ενώ τα επιχειρήματα για προστασία μπορεί να φανούν επιτακτικά, υπάρχουν εξίσου επιτακτικά επιχειρήματα για το ελεύθερο εμπόριο χωρίς κυβερνητικούς περιορισμούς.
Το επιχείρημα του ελεύθερου εμπορίου
Από την εποχή του Αδάμ Σμιθ, οι οικονομολόγοι έχουν προωθήσει το ελεύθερο εμπόριο μεταξύ των εθνών. Η κομητεία Α δεν θα πρέπει να παράγει φορτηγά εάν βασίζεται στη γεωργία. Η κομητεία Β δεν πρέπει να καλλιεργεί καλλιέργειες εάν βασίζεται βιομηχανικά. Εάν κάθε έθνος ειδικευτεί σε προϊόντα όπου έχει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του άλλου, τα δύο μπορούν να ανταλλάξουν τα πλεονάσματά τους και κάθε έθνος θα είναι καλύτερα από ό, τι θα ήταν χωρίς εμπόριο. Οι υποστηρικτές του ελεύθερου εμπορίου δείχνουν την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία γενικά άνθιζε με ελεύθερο εμπόριο, αλλά δεν δέχονται όλοι αυτό το επιχείρημα.
Προστατευτισμός στην εργασία
Η προστασία των οικιακών εργαζομένων εφαρμόζεται με διάφορους τρόπους, μερικές πιο προφανείς από άλλες. Οι δασμοί, οι φόροι επί των εισαγόμενων εμπορευμάτων και οι ποσοστώσεις, τα όρια που επιβάλλονται στα ποσά που μπορούν να εισαχθούν, είναι τα δύο πιο προφανή. Οι κανονισμοί που περιορίζουν τις εισαγωγές για την υγεία και την ασφάλεια - η παρεμπόδιση των εισαγωγών βοείου κρέατος για το φόβο της νόσου των τρελών αγελάδων, για παράδειγμα - μπορεί να προστατεύσει τις εγχώριες βιομηχανίες. Οι κυβερνητικές πολιτικές που απαιτούν προμήθειες από εγχώριες εταιρείες αποκλείουν αποτελεσματικά τον ξένο ανταγωνισμό. Οι εξαγωγικές επιδοτήσεις καθιστούν τα εγχώρια προϊόντα πιο ανταγωνιστικά στην παγκόσμια αγορά. Ενώ οι στόχοι αυτών των πολιτικών είναι να δημιουργήσουν και να προστατεύσουν τις θέσεις εργασίας στο σπίτι, μερικές φορές αντισταθμίζουν και έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα.
Όταν ο προστατευτισμός πονάει
Το πιο ακραίο παράδειγμα προστατευτισμού ήταν ο νόμος Smoot-Hawley που υπεγράφη από τον Πρόεδρο Hoover το 1930. Αυτή η νομοθεσία αύξησε τα τιμολόγια σε πάνω από 20.000 εισαγόμενα προϊόντα σε ρεκόρ υψηλά επίπεδα. Όχι μόνο καθιστούσε τα αγαθά ακριβότερα για τους Αμερικανούς, αλλά κάλεσε αντίποινα από τους εμπορικούς εταίρους της Αμερικής, οι οποίοι απάντησαν εφαρμόζοντας τα δικά τους τιμολόγια στα αμερικανικά προϊόντα. Ενώ αυτό το παράδειγμα είναι ακραίο, ο προστατευτισμός σε μικρότερες κλίμακες βλάπτει τους καταναλωτές. Ο προστατευτισμός στρεβλώνει τις αγορές και οδηγεί σε υψηλότερες τιμές. Δημιουργεί ανεπάρκειες στις αγορές, καθώς εμποδίζει την είσοδο στην χώρα πιο αποτελεσματικά παραγόμενων αγαθών. Χωρίς την πίεση του ξένου ανταγωνισμού, η ποιότητα μπορεί να υποφέρει. Οι καταναλωτές τραυματίζονται όταν υψηλότερες τιμές περιορίζουν την αγοραστική τους δύναμη.
Οφέλη από τον προστατευτισμό
Για όλα τα προβλήματα που προκάλεσε ο προστατευτισμός, ορισμένα επιχειρήματα προς όφελός του είναι πειστικά. Για τις αναπτυσσόμενες χώρες που προσπαθούν να καλλιεργήσουν μια νεοσύστατη οικονομία, η προστασία των λεγόμενων νηπιαγωγών μέχρι να μπορέσουν να ανταγωνιστούν στην παγκόσμια αγορά αποτελεί θεμιτή ανησυχία. Οι προστατευτικές βιομηχανίες που είναι κρίσιμες για την εθνική οικονομία ή την άμυνα είναι μια γενικά αποδεκτή πρακτική. Εάν τα προϊόντα που παράγονται στο εξωτερικό δεν ανταποκρίνονται στις εγχώριες προδιαγραφές ποιότητας ή ασφάλειας, μπορούν ευλόγως να εμποδιστούν να εισέλθουν στη χώρα. Η προστασία υπό μορφή φραγμών αντιντάμπινγκ είναι ένας αποδεκτός τρόπος για την καταπολέμηση των πρακτικών καταστροφής άλλων χωρών. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν σταθερά προσηλωμένες στο ελεύθερο εμπόριο, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις σε αυτή την πολιτική.
Οικονομική εκμετάλλευση
Εκτός από οικονομικούς λόγους, οι ηθικές και ηθικές ανησυχίες εισέρχονται στη συζήτηση για το ελεύθερο εμπόριο έναντι του προστατευτισμού. Όχι όλες οι χώρες έχουν τα ίδια εργασιακά και περιβαλλοντικά πρότυπα που επικρατούν στις ΗΠΑ και σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Όταν οι αλλοδαποί εργαζόμενοι εκμεταλλεύονται και το περιβάλλον υποβαθμίζεται, το πραγματικό κόστος παραγωγής δεν περιλαμβάνεται στις τιμές που καταβάλλονται στις χώρες εισαγωγής. Η βελτίωση των προτύπων στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι μια κλήση που μοιράζονται υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιβαλλοντολόγοι και προστατευτές. Η αύξηση των εξωτερικών προτύπων, όχι μόνο θα βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων σε άλλες χώρες, αλλά θα προστατεύσει επίσης τις θέσεις εργασίας στις Η.Π.Α. και σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες με την «ισοπέδωση των όρων ανταγωνισμού» μεταξύ χωρών χαμηλών και υψηλών μισθών.
