Στη δεκαετία του 1950, που τροφοδοτήθηκε από μια ακμάζουσα μεσαία τάξη, άρχισε να εμφανίζεται ένα κίνημα που ονομάζεται καταναλωτισμός. Η σκέψη ήταν ότι οι καταναλωτές είχαν το δικαίωμα να αντιμετωπίζονται καλά και δίκαια από τις επιχειρήσεις. Αυτή η σκέψη στερεώθηκε με μια ομιλία του 1962 στην οποία ο Πρόεδρος John F. Kennedy παρουσίασε στο Κογκρέσο την ιδέα των τεσσάρων ειδικών δικαιωμάτων των καταναλωτών, τα οποία τελικά αποκαλούνταν "νομοσχέδιο για τα δικαιώματα των καταναλωτών". Υποστηρίχθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία πρόσθεσαν δύο ακόμη δικαιώματα, το 1985.
Για να είστε ασφαλείς
Το δικαίωμα να είναι ασφαλές ισχυρίζεται ότι οι πελάτες πρέπει να προστατεύονται από βλάβες που προκαλούνται από ελαττωματικά προϊόντα ή υπηρεσίες. Αυτό έγινε πραγματικότητα όταν ο νόμος για την ασφάλεια των καταναλωτικών προϊόντων καθιέρωσε την επιτροπή ασφάλειας καταναλωτικών προϊόντων ή το CPSC το 1972. Αυτή η ομοσπονδιακή υπηρεσία έχει την εξουσία να καθορίζει πρότυπα απόδοσης, υπενθυμίζει.
Για να επιλέξετε ελεύθερα
Το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής σημαίνει ότι οι καταναλωτές έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν από ένα ευρύ φάσμα προϊόντων κατά την αγορά. Οι κυβερνητικές πρακτικές για την προώθηση αυτού του δικαιώματος περιλαμβάνουν χρονικά όρια για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τους κανονισμούς κατά των αθέμιτων πρακτικών τιμολόγησης.
Να ενημερώνεται
Το δικαίωμα ενημέρωσης σημαίνει ότι το κοινό έχει δικαίωμα να υποβάλλει συγκεκριμένες και ειλικρινείς πληροφορίες σχετικά με τις ετικέτες και τη διαφήμιση. Οι επιχειρήσεις δεν επιτρέπεται να παρέχουν στους καταναλωτές ανακριβείς ή παραπλανητικές πληροφορίες για την αύξηση των πωλήσεων.
Για να ακουστεί
Ενώ κανένας κυβερνητικός οργανισμός δεν διαχειρίζεται τα σχόλια των καταναλωτών, το δικαίωμα ακρόασης αναφέρει ότι οι καταναλωτές έχουν το δικαίωμα να μιλούν για τα προϊόντα, τις υπηρεσίες και τις πολιτικές των επιχειρήσεων. Αυτό υλοποιείται και επιτυγχάνεται μέσω ιδιωτικών ρυθμιστικών φορέων όπως το Γραφείο Καλύτερης Επιχειρηματικής Υπηρεσίας ή το BBB. Οι οργανισμοί αυτοί επιτρέπουν στους καταναλωτές να αναφέρουν τις επιχειρήσεις που ενεργούν άδικα ή ανήθικα, πληροφορίες που μπορούν να βοηθήσουν άλλους καταναλωτές.
Στην Εκπαίδευση
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση περιγράφει το δικαίωμα πρόσβασης σε εκπαιδευτικό ή ενημερωτικό υλικό ή προγράμματα που επιτρέπουν στους καταναλωτές να κάνουν τις καλύτερες επιλογές όταν αγοράζουν και λαμβάνουν αγαθά και υπηρεσίες. Τα Ηνωμένα Έθνη πρόσθεσαν αυτό το δικαίωμα στον αρχικό νόμο περί δικαιωμάτων των καταναλωτών.
Στην υπηρεσία
Το δικαίωμα στην υπηρεσία προστέθηκε επίσης από τα Ηνωμένα Έθνη. Αυτό το δικαίωμα ενσαρκώνει την ιδέα που πολλοί από εμάς θεωρούμε ως "εξυπηρέτηση πελατών": το δικαίωμα να αντιμετωπίζουμε καλά και με σεβασμό. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να ανταποκρίνονται άμεσα και ευγενικά στις ανάγκες και τις ανησυχίες των πελατών. Επιπλέον, αυτό σημαίνει ότι οι δυνητικοί καταναλωτές θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο: ακόμη και αν ο πελάτης δεν κάνει μια αγορά, ο προμηθευτής αγαθών ή υπηρεσιών θα πρέπει ακόμα να τον μεταχειριστεί καλά.
