Οι φαρμακευτικές εταιρείες επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια σε έρευνα και ανάπτυξη (Ε & Α), ελπίζοντας να βρουν θεραπείες ή πιο αποτελεσματικές θεραπείες για πολλές ενδείξεις. Στη διαδικασία, ελπίζουν να αποκαταστήσουν τις επενδύσεις τους και να κερδίσουν κέρδη. Η σύγχρονη υγειονομική περίθαλψη βασίζεται περισσότερο από ποτέ στις φαρμακευτικές ουσίες ως θεραπεία συντήρησης και ως εναλλακτική λύση στη χειρουργική επέμβαση. Ο ρόλος της βιομηχανίας έχει αυξηθεί, αλλά έχουν και τους κινδύνους. Οι καταναλωτές (ασθενείς) αναμένουν περισσότερο από ποτέ, ο ανταγωνισμός από τους γενικούς παραγωγούς φαρμάκων είναι σκληρός και οι απαιτήσεις του FDA είναι αυστηρές.
Ερευνα και ανάπτυξη
Η έρευνα και η ανάπτυξη νέων φαρμάκων και θεραπειών για ποικίλες διαταραχές έχει γίνει πιο περίπλοκη και εξειδικευμένη. Σύμφωνα με την Ένωση φαρμακευτικών παραγωγών (PhRMA), μια κοινοπραξία κορυφαίων φαρμακευτικών εταιρειών, οι δαπάνες της βιομηχανίας για έρευνα και ανάπτυξη σε νέες θεραπείες ανήλθαν σε 67,4 δισεκατομμύρια δολάρια το 2010. Πολλές από αυτές τις νέες ενώσεις ήταν βιοφαρμακευτικά, 300 από τα οποία εγκρίθηκαν από το FDA μεταξύ του 2000 και 2010. Η ικανότητα αυτών των εταιρειών να ανακτήσουν τις επενδύσεις τους και να μετατρέψουν ένα κέρδος εξαρτάται από το πόσα θεραπείες το κάνουν μέσω της διαδικασίας έγκρισης, η οποία μπορεί να διαρκέσει μέχρι και μια δεκαετία. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Cato, το κόστος ανάπτυξης φαρμάκων έχει ξεπεράσει κατά περισσότερο από 400 τοις εκατό σε λιγότερο από 20 χρόνια. Το Γραφείο Αξιολόγησης Τεχνολογίας εκτιμά ότι το κόστος ανάπτυξης ενός νέου φαρμάκου είναι κατά μέσο όρο 394 εκατομμύρια δολάρια. Οι εταιρείες φαρμάκων πρέπει να διεξάγουν κατά μέσο όρο 60 κλινικές δοκιμές για κάθε νέο φάρμακο για έγκριση εμπορίας και δεκάδες ακόμη για να επεκτείνουν την έγκριση αυτή σε νέες ενδείξεις. Στη συνέχεια, έχουν μόνο λίγα χρόνια προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας προτού οι ανταγωνιστικές εταιρείες επιτρέψουν στον κατασκευαστή τα προϊόντα τους σε ένα κλάσμα του κόστους.
Κανονισμός κυβέρνησης
Ο βαθμός της κυβερνητικής ρύθμισης της φαρμακευτικής βιομηχανίας καθορίζει επίσης την αποδοτικότητα. Κάθε διαδοχική διοίκηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ρυθμίζει τη φαρμακευτική βιομηχανία σε διαφορετικό βαθμό. Ορισμένες χώρες, όπως ο Καναδάς και η Γερμανία, διαθέτουν ελέγχους τιμών ή ανώτατα όρια για τα φάρμακα που πωλούνται στα σύνορά τους. Επίσης, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και η FDA ασκούν μεγάλο έλεγχο στη φαρμακευτική διαφήμιση και οι «αξιώσεις» για το τι μπορεί και δεν μπορεί να κάνει ένα συγκεκριμένο φάρμακο. Η τήρηση των περιορισμών αυτών των ρυθμιστικών οργάνων κοστίζει τις φαρμακευτικές εταιρείες εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Cato, το 85% του κόστους της φαρμακευτικής ανάπτυξης ακολουθεί τους κανονισμούς της FDA, οι οποίοι ισοδυναμούν με φόρο για επενδύσεις στη βιοϊατρική έρευνα.
Καταναλωτική ζήτηση
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, η ζήτηση των καταναλωτών για φάρμακα ως θεραπεία συντήρησης, καθώς και τα φάρμακα "lifestyle" που βελτιώνουν την υγεία και την ευημερία ενός ατόμου, έχουν αυξηθεί σημαντικά. Η αύξηση αυτή αποτελεί βασικό παράγοντα ανάπτυξης της βιομηχανίας. Τα φάρμακα "Blockbuster", όπως το Claritin, το Viagra και το Lipitor, έχουν διαφημιστεί σε μεγάλο βαθμό, πυροδοτώντας τη ζήτηση των καταναλωτών. Σύμφωνα με το Medical Marketing & Media, οι διαφημιστικές δαπάνες άμεσου καταναλωτή έφθασαν στο υψηλότερο σημείο των 5,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2006. Οι εκπαιδευμένοι ασθενείς οδήγησαν την έκρηξη συνταγογράφησης στο ιατρείο, οδηγώντας τις πωλήσεις αυτών των ναρκωτικών σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Επίσης, η προσαρμοσμένη θεραπεία γίνεται ένα μεγαλύτερο μερίδιο του μεριδίου της φαρμακευτικής αγοράς, καθώς οι γενετικές εξετάσεις επιτρέπουν νέες, πολύ στοχευμένες θεραπείες για πολλές καταστάσεις. Καθώς τα εμπορικά επώνυμα φάρμακα με την επωνυμία blockbuster εξέρχονται από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, η ζήτηση των καταναλωτών για λιγότερο δαπανηρές γενικές εκδόσεις αυξάνεται
Ασφαλιστές και διαχειριζόμενη φροντίδα
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι τιμές καθορίζονται από ένα σύστημα ελεύθερης αγοράς, παρόλο που οι μεμονωμένες οργανώσεις υγειονομικής περίθαλψης (π.χ. Medicare, εταιρείες διαχειριζόμενης φροντίδας) διαθέτουν φόρμα που περιλαμβάνει κλιμακωτές επιλογές θεραπειών σε διαφορετικές τιμές. Οι καταναλωτές πληρώνουν σπάνια πλήρες τίμημα για συνταγογραφούμενα φάρμακα, τα οποία συνήθως πληρώνονται από τρίτους ασφαλιστές. Οι πληρωτές τρίτων μπορούν να διαπραγματευτούν χαμηλότερες τιμές για τα ναρκωτικά, μειώνοντας έτσι τις τιμές και μειώνοντας τα περιθώρια κέρδους για τις εταιρείες φαρμάκων.
