Το κοινό δίκαιο βασίστηκε αρχικά στα έθιμα και τις παραδόσεις που κυβερνούσαν την Αγγλία και τα βασιλικά δικαστήρια ήταν υπεύθυνα για τη διασφάλιση της ορθής διαχείρισης αυτών των νόμων. Άλλες χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία υιοθέτησαν το κοινό δίκαιο στο νομικό σύστημα της χώρας τους, αφού απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από την Αγγλία. Ο νόμος της δικαιοσύνης είναι ένα σύνολο κανόνων που δημιουργήθηκαν από τα δικαστήρια της Chancery για να μετριάσουν την σκληρότητα που παρείχε το σύστημα του κοινού δικαίου στη χώρα. Υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ του κοινού δικαίου και της δικαιοσύνης.
Η εμφάνιση των ιδίων κεφαλαίων
Τα δικαστήρια της Chancery εισήγαγαν το νόμο της δικαιοσύνης για να καλύψουν τα κενά δικαίου που δεν αντιμετώπισε το κοινό δίκαιο. Επιπλέον, η δικαιοσύνη επιδίωξε να χρησιμοποιήσει ένα είδος ευελιξίας στο νόμο, επειδή το κοινό δίκαιο παρουσίαζε ένα άκαμπτο σύστημα όπου οι αποφάσεις διέπουν το σύστημα της κρίσης. Η ισότητα είναι δίκαιη και δίκαιη και διερεύνησε τη δίκαιη κρίση σε ιδιώτες με βάση τους κανόνες που διέπουν την ισότητα και τις ιδιαίτερες συνθήκες της υπόθεσης.
Θεραπείες
Το κοινό δίκαιο χρησιμοποίησε μόνο νομισματικά ένδικα μέσα όταν αντιμετώπισε τα παράπονα που υπέβαλαν οι διάδικοι σε μια υπόθεση προκειμένου να προσδιορίσει ποιος μπορεί να διεκδικήσει τη νίκη μιας υπόθεσης. Αυτό περιόρισε την ικανότητα των δικαστηρίων να αντιμετωπίζουν άλλα ζητήματα που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της χρηματικής αποζημίωσης. Ο νόμος της δικαιοσύνης οδήγησε σε ένα σύστημα όπου οι δικαστές σταθμίζουν τα στοιχεία της υπόθεσης για να καθορίσουν εάν θα επωφεληθούν αποζημίωσης ή θα παράσχουν ένα μέσο που δεν συνορεύει με οικονομικούς λόγους, όπως μια διαταγή, ενισχύοντας έτσι τα διαθέσιμα διορθωτικά μέτρα σε μέρη.
Ανάπτυξη προηγούμενων
Οι δικαστές του συστήματος κοινής νομοθεσίας δήλωσαν την ουσία του νόμου όταν έλαβαν αποφάσεις σχετικά με τις διάφορες περιπτώσεις δικαίου. Οι δικαστές των Δικαστηρίων Chancery, οι οποίοι διέθεταν τους κανόνες της δικαιοσύνης, επέφεραν το σύστημα δικαστικού δικαίου, το οποίο βασίζεται σε προηγούμενα. Οι δικαστές εξετάζουν προηγούμενες αποφάσεις που εκδίδονται για να κατευθύνουν την παρουσίαση της δικαιοσύνης σε άλλη υπόθεση με παρόμοια γεγονότα. Το σύστημα του δικαστικού δικαίου αναπτύχθηκε με την πάροδο των ετών, ακόμη και μετά τη συγχώνευση του κοινού δικαίου και της δικαιοσύνης, για να διαμορφώσει το κοινό δίκαιο που υπάρχει σήμερα.
Συγχώνευση
Οι νόμοι περί δικαστικών αποφάσεων οδήγησαν στη συγχώνευση τόσο του κοινού δικαίου όσο και της δικαιοσύνης κατά τον 19ο αιώνα. Αυτή η σύγκρουση ανάμεσα στα δικαστήρια του κοινού δικαίου και τα δικαστήρια της Chancery ενίσχυσε αυτή την κίνηση, διότι οι αποφάσεις που εκδόθηκαν στα δύο δικαστήρια θα έρχονταν κατά περιόδους σε σύγκρουση. Επιπλέον, ο νόμος της δικαιοσύνης καθαυτός δεν ήταν ένα πλήρως καθιερωμένο νομικό σύστημα, διότι ενήργησε μόνο ως μέσο αποκατάστασης όταν το κοινό δίκαιο απέτυχε να αντιμετωπίσει ορισμένα νομικά ζητήματα. Η συγχώνευση ενσωμάτωσε τις αρχές τόσο του κοινού δικαίου όσο και της δικαιοσύνης, προκειμένου να χρησιμοποιήσει ένα πιο υγιεινό σύστημα κρίσης.
