Μια κάθετη συγκέντρωση είναι όταν μια επιχείρηση αποκτά προμηθευτή ή διανομέα. Εξ ορισμού, δύο εταιρείες που συμμετέχουν σε μια κάθετη συγχώνευση δεν παράγουν το ίδιο αγαθό ούτε ανταγωνίζονται άμεσα στην αγορά (όπως διαφοροποιούνται από τις οριζόντιες συγχωνεύσεις). Για παράδειγμα, αν ένας κατασκευαστής αυτοκινήτων απέκτησε μια εταιρεία ελαστικών, θα ήταν μια κάθετη συγκέντρωση.
Πλεονέκτημα: Χαμηλότερο κόστος
Αφού μια εταιρεία συγχωνευθεί με έναν από τους προμηθευτές της, δεν χρειάζεται πλέον να πληρώσει τον προμηθευτή για το υλικό, δεδομένου ότι πρόκειται ουσιαστικά για μία οντότητα. Προηγουμένως, ο διανομέας θα έπρεπε να καταβάλει στον προμηθευτή το κόστος του υλικού εκτός από το πρόσθετο κόστος που επιβάρυνε ο προμηθευτής να πραγματοποιήσει κέρδος. Μετά τη συγχώνευση, η μητρική εταιρεία μπορεί να αποκτήσει υλικά με κόστος.
Πλεονέκτημα: Σταθερότητα αλυσίδας εφοδιασμού
Μόλις οι προμηθευτές απορροφηθούν σε μια μητρική εταιρεία, η εταιρία αυτή έχει αυξήσει τη σταθερότητα όσον αφορά την προσφορά. Ενώ πριν η εταιρεία αναγκαστεί να ανησυχεί για τη διαπραγμάτευση του χαμηλότερου κόστους και την επιλογή μεταξύ διαφόρων ανταγωνιστών, η επιχείρηση μετά τη συγκέντρωση έχει ουσιαστικά ένα μικρότερο πράγμα που πρέπει να ανησυχεί. Εάν αυτές οι κάθετες συγχωνεύσεις επεκτείνονται σε διάφορες περιοχές εφοδιασμού, η εταιρεία είναι πιο σταθερή καθώς εσωτερικεύεται η αλυσίδα εφοδιασμού.
Μειονέκτημα: Οι προμηθευτές αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις επιχειρήσεις
Όσον αφορά τον ανταγωνισμό στην αγορά, οι κάθετες συγχωνεύσεις μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις. Ανάλογα με το μέγεθος της εν λόγω εταιρείας, μια κάθετη συγχώνευση μπορεί να αποδιοργανώσει την αγορά προμηθευτών σημαντικών επιχειρήσεων, ενδεχομένως να θέσει εκτός λειτουργίας τους μικρότερους προμηθευτές.
Μειονέκτημα: Θέματα κατά της εμπιστοσύνης
Οι κάθετες συγχωνεύσεις μειώνουν ουσιαστικά τον ανταγωνισμό στην αγορά και, ανάλογα με το μέγεθος των εμπλεκόμενων εταιρειών και τη θέση τους στην αγορά, μπορούν να οδηγήσουν σε μονοπωλιακές πρακτικές. Για το λόγο αυτό, οι κυβερνήσεις πολλών ανεπτυγμένων εθνών έχουν νόμους που απαγορεύουν τις κάθετες συγχωνεύσεις, αν συμβάλλουν στη μονοπωλιακή κυριαρχία της αγοράς από μία μόνο εταιρεία. Μία από αυτές ήταν η συγχώνευση της Time Warner και της εταιρίας Turner Corporation. Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου ανησυχούσε ότι αυτό θα επέτρεπε στο Time Warner να ελέγχει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι τηλεοπτικού προγραμματισμού. Η συγχώνευση, αν και διερευνήθηκε, τελικά επετράπη να περάσει.
