Ο νόμος μιας τιμής είναι μια οικονομική θεωρία που εξηγεί γιατί οι τιμές των εμπορευμάτων, των περιουσιακών στοιχείων και των τίτλων παραμένουν οι ίδιες μεταξύ των αγορών, ανεξάρτητα από τη συναλλαγματική ισοτιμία. Σε αποτελεσματικές αγορές, θα πρέπει να κυριαρχεί ο νόμος μιας τιμής. Τελικά, όταν ο νόμος μιας τιμής παίζει σωστά, το αποτέλεσμα είναι η ισοτιμία αγοραστικής δύναμης. Η ισοτιμία αγοραστικής δύναμης είναι απλώς ένας φανταστικός τρόπος να πω ότι οι αγοραστές έχουν την ίδια δύναμη μεταξύ τους επειδή η τιμή παραμένει η ίδια σε όλες τις αγορές.
Ορισμός του νόμου μιας τιμής
Η ιδέα πίσω από το νόμο μιας τιμής είναι πολύ απλή. Βασικά, ένα περιουσιακό στοιχείο, μια ασφάλεια ή ένα εμπόρευμα θα έχει μία τιμή μεταξύ των αγορών, ακόμη και αν ληφθούν υπόψη οι συναλλαγματικές ισοτιμίες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εάν ένα περιουσιακό στοιχείο είναι φθηνότερο σε μια αγορά, οι επενδυτές θα μπουν και θα αγοράσουν αυτό το περιουσιακό στοιχείο. Στη συνέχεια, αυτοί οι επενδυτές θα αναστρέψουν το περιουσιακό στοιχείο, θα το πωλήσουν στην πιο ακριβή αγορά και τελικά θα συμψηφίσουν ένα κέρδος. Αυτό ονομάζεται διαιτησία αγοράς. Ωστόσο, αυτός ο τύπος αγοραστικής δύναμης απλά δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Καθώς περισσότεροι επενδυτές προσπαθούν να επωφεληθούν από την αγορά χαμηλότερων τιμών, η προσφορά και η ζήτηση θα μετατοπιστούν μέχρι να εξαντληθούν οι τιμές σε όλες τις αγορές.
Φυσικά, το κόστος μεταφοράς, οι φόροι και τα τιμολόγια επηρεάζουν τις τιμές σε διαφορετικές αγορές. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διακύμανση της πραγματικής τιμής που πληρώνουν οι καταναλωτές. Για παράδειγμα, το φυσικό αέριο και τα παντοπωλεία είναι ακριβότερα στα νησιά, επειδή πρέπει να μεταφερθούν στο νησί. Ακόμα, η τιμή βάσης αυτών των αντικειμένων πριν από τη ναυτιλία πρέπει να είναι σχεδόν ίδια σύμφωνα με το νόμο μιας τιμής.
Παράδειγμα του νόμου μιας τιμής
Πείτε ότι η Αγορά Α πωλεί widgets για $ 100, ενώ η Αγορά Β τα πουλάει για μόλις $ 10. Είναι λογικό οι επενδυτές να αγοράσουν γραφικά της αγοράς B και να τα πουλήσουν με κέρδος στους αγοραστές της αγοράς Α, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν υψηλότερη τιμή. Προφανώς, αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Καθώς περισσότεροι επενδυτές πωλούν στην Αγορά Α, θα προκύψει ανταγωνισμός και οι τιμές θα μειωθούν. Τελικά, ο νόμος μιας τιμής υπαγορεύει ότι οι τιμές αυτές θα εξισορροπούνται στις αγορές. Τελικά, αυτό κρατά τις αγορές πιο δίκαιες, ισορροπημένες και αποτελεσματικές.
Θεωρία της ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης
Η θεωρία της ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης είναι απλώς το τελικό αποτέλεσμα του νόμου μιας τιμής. Όταν ο νόμος μιας τιμής λειτουργεί όπως θα έπρεπε, οι αγοραστές θα έχουν την ίδια αγοραστική δύναμη σε όλες τις αγορές, ανεξάρτητα από το νόμισμα ή την ισοτιμία. Στην πράξη, οι καταναλωτές σε όλες τις αγορές δεν έχουν ακριβώς την απόλυτη ισοτιμία αγοραστικής δύναμης. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, αλλά συνήθως βράζουν για πρόσβαση. Δεν έχει κάθε καταναλωτής πρόσβαση σε φθηνά προϊόντα ή σε διεθνή αγαθά. Ορισμένοι αγοραστές περιορίζονται στην πρόσβασή τους σε αγαθά και υπηρεσίες και αυτό καθιστά την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης πολύ δύσκολο να επιτευχθεί στον πραγματικό κόσμο.
