Από την αρχή του έθνους μας, οι άνθρωποι προσχώρησαν σε εθελοντικές οργανώσεις για να βοηθήσουν τους λιγότερο τυχερούς γείτονές τους. Οι πρόωρες κοινότητες είχαν ομάδες εθελοντών πυρκαγιάς και πολιτοφυλακής, γυναικείες κοινωνίες και κοινωνίες εκκλησιαστικής βοήθειας για να κάνουν τη ζωή πιο ανεκτή για όλους. Αργότερα ήρθαν εμπιστοσύνη και ιδρύματα που παρείχαν οι πλούσιοι που είδαν την κοινή ανακούφιση ως καθήκον τους. Θα ήταν πολλά χρόνια πριν η κυβέρνηση ασχολήθηκε με νομικές περιγραφές όπως το 501 (γ).
Μετά την Επανάσταση
Η φιλανθρωπία πριν από τον Επαναστατικό Πόλεμο ήταν σε μεγάλο βαθμό μια τοπική υπόθεση. Τα δημόσια νοσοκομεία, η τοπική αστυνομία και τα σχολεία ήταν συχνά φιλανθρωπικές οργανώσεις. Μετά την επανάσταση, οι φιλανθρωπικές ομάδες έγιναν πιο θεσμοθετημένες με φιλανθρωπικές και γυναικείες κοινωνίες που παίζουν πρωταγωνιστικούς ρόλους. Οι γυναίκες θεωρήθηκαν ζωτικής σημασίας - επικρατούσες συναισθήματα ήταν ότι θα μπορούσαν να «μαλακώσουν τις καρδιές των ανδρών» και να τους δώσουν χρήματα.
Η κληρονομιά ενός πλούσιου ανθρώπου
Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, η οργανωμένη φιλανθρωπία μεγάλης κλίμακας έγινε η κληρονομιά των πλουσιότερων Αμερικανών - των βιομηχάνων και των οικονομικών ηγετών. Ο Andrew Carnegie πρότεινε ένα δόγμα της διοίκησης για να ωθήσει τους συναδέλφους του εκατομμυριούχους στη φιλανθρωπία. Δημιουργήθηκαν εμπιστεύματα και ιδρύματα και πολλά από αυτά αργότερα έγιναν τα 501 (c) που γνωρίζουμε σήμερα.
Η κυβέρνηση συμμετέχει
Στις αρχές του 20ου αιώνα παρατηρήθηκαν πολλές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει επιχειρηματικές και μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Από το 1913 έως το 1918 το Κογκρέσο ψήφισε νόμους που ρυθμίζουν τους φόρους και καθιερώνουν καθεστώς απαλλαγής από φόρους για φιλανθρωπικές οργανώσεις. Στον νόμο περί εισοδήματος του 1918, καθορίστηκαν φορολογικές ελαφρύνσεις για φιλανθρωπικά κληροδοτήματα. Αυτό ήταν σημαντικό δεδομένου ότι έδωσε κίνητρα στους πλούσιους να δωρίσουν φιλανθρωπικούς σκοπούς.
501 (c)
Ο νόμος περί εσόδων του 1954 καθιέρωσε τους φορολογικούς κώδικες όπως τους γνωρίζουμε σήμερα. Το άρθρο 501 (γ) του Κώδικα Εσωτερικού Εισοδήματος ορίζει ότι για να απολαύει καθεστώτος απαλλαγής από φόρους, ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα πρέπει να οργανώνεται και να λειτουργεί αποκλειστικά για μη κερδοσκοπικούς λόγους, ενώ κανένα από τα κέρδη του δεν πηγαίνει σε κανένα μέλος της οργάνωσης. Ο νόμος βάσει του άρθρου 170 προέβλεπε φορολογικές εκπτώσεις σε οργανισμό 501 γ).
Δημόσια Αποκάλυψη
Από τον νόμο περί εισοδήματος του 1943, όλες οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις πρέπει να υποβάλουν έντυπο 990 που να δηλώνει τα κέρδη και τις εκταμιεύσεις τους. Όλες οι οργανώσεις 501 (γ) (3) πρέπει να αναφέρουν πηγές εισοδήματος και όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τις υποχρεώσεις. Ο κώδικας αναθεωρήθηκε αργότερα απαιτώντας από όλους τους οργανισμούς που απαλλάσσονται από φόρους 501 (γ) (3) να διαθέτουν τα δεδομένα του εντύπου 990 στο κοινό. Το άρθρο 501 (γ) (3) αναφέρεται στις ενότητες και τα τμήματα αυτού του μέρους του κώδικα εσωτερικού εισοδήματος.
