Τα αποθέματα αποτελούν σημαντικό περιουσιακό στοιχείο για τις περισσότερες επιχειρήσεις, ιδίως εκείνες που ασχολούνται με το διεθνές εμπόριο ή εξαρτώνται από τις αποθήκες για την εκτέλεση των εργασιών τους. Το γεγονός παραμένει ότι μια επιχείρηση κατασκευής ή μη κατασκευής εξακολουθεί να χρειάζεται να ορίσει κατάλληλες διαδικασίες διαχείρισης αποθεμάτων. Η θέσπιση αυτών των πολιτικών υποδηλώνει σαφώς την προθυμία της κορυφαίας ηγεσίας να περιορίσει τα απόβλητα στις διαδικασίες παραγωγής και να αποτρέψει την κλοπή αποθεμάτων.
Ταυτοποίηση
Τα αποθέματα είναι βραχυπρόθεσμα εταιρικά περιουσιακά στοιχεία, τα οποία μια επιχείρηση συνήθως αγοράζει (για μεταπώληση) ή κατασκευάζει στις εγκαταστάσεις παραγωγής της. Ως εκ τούτου, τα αποθέματα μιας εταιρείας μπορούν να είναι πρώτες ύλες και εσωτερικά μεταποιημένα αγαθά, όπως ημιτελικά προϊόντα και εντελώς τελικά προϊόντα. Τα αποθέματα θεωρούνται βραχυπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία, δεδομένου ότι εξυπηρετούν σε λειτουργικές δραστηριότητες για λιγότερο από 12 μήνες. Οι εταιρείες δεν καταγράφουν τα αποθέματα στις αναφορές χρηματοοικονομικών στοιχείων ενεργητικού τους. Τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία είναι μη φυσικοί πόροι που μετατρέπονται γρήγορα σε μετρητά. Τα νομισματικά περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν τίτλους και άλλα επενδυτικά μέσα, όπως ομόλογα, μετοχές και δικαιώματα προαίρεσης.
Τύποι
Μια εταιρεία διακρίνει τρεις τύπους αποθεμάτων στις δραστηριότητές της. Οι πρώτες ύλες είναι προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούν οι υπεύθυνοι παραγωγής για την παραγωγή άλλων προϊόντων. Αυτά τα αγαθά είναι συνήθως γεωργικά προϊόντα ή βιομηχανική ύλη και περιλαμβάνουν χαλκό, σίδηρο, καλαμπόκι, καφέ και αλουμίνιο. Τα ημιτελικά προϊόντα είναι στοιχεία που βρίσκονται ήδη στην αλυσίδα παραγωγής αλλά δεν έχουν ακόμη φτάσει στα τελικά στάδια της παραγωγής. Τα ολοκληρωμένα προϊόντα είναι αντικείμενα που μια εταιρεία μπορεί να πουλήσει στην αγορά μόλις οι αξιολογήσεις ποιότητας είναι ικανοποιητικές.
Έλεγχοι αποθέματος
Παρόλο που τα αποθέματα δεν είναι χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, αποτελούν σημαντική πηγή χρηματοδότησης για τις εταιρείες. Κατά συνέπεια, οι οργανώσεις θεωρούν τα εμπορεύματα ως πηγή ρευστότητας, καθώς τα αγαθά μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε μετρητά. Στην πραγματικότητα, οι εταιρείες έχουν θεσπίσει επαρκείς ελέγχους, διαδικασίες και μεθοδολογίες για τη διατήρηση της φυσικής ακεραιότητας των αποθεμάτων. Οι έλεγχοι είναι διατάξεις που καθιερώνουν κορυφαία ηγεσία για την αποφυγή απωλειών που προκύπτουν από κλοπή, απόρριψη και ανακριβή καταγραφή.
Τήρηση λογιστικών βιβλίων
Για να καταγράψει τις αγορές αποθεμάτων, ένας εταιρικός λογιστής χρεώνει τον λογαριασμό των αποθεμάτων και πιστώνει το λογαριασμό πληρωμών σε μετρητά ή προμηθευτές. Ο λογιστής πιστώνει το λογαριασμό πληρωτέων πληρωμών του πωλητή εάν η αγορά είναι μια πιστωτική συναλλαγή. Με τη χρέωση των αποθεμάτων - ενός λογαριασμού ενεργητικού - ο εταιρικός λογιστής αυξάνει το υπόλοιπο του λογαριασμού.Όταν η εταιρεία πληρώνει τον πωλητή της, οι λογιστικές εγγραφές είναι: πιστώστε το λογαριασμό μετρητών και χρεώστε τον λογαριασμό πληρωτέων πληρωμών. Οι λογιστικές έννοιες της πίστωσης και της χρέωσης διαφέρουν από τους τραπεζικούς όρους. Ως εκ τούτου, η πίστωση μετρητών - ένας λογαριασμός στοιχείων ενεργητικού - σημαίνει μείωση εταιρικών κεφαλαίων.
Οικονομική αναφορά
Μια εταιρεία αναφέρει αποθέματα στον ισολογισμό της, γνωστή και ως δήλωση οικονομικής θέσης ή κατάσταση οικονομικής κατάστασης. Εκτός από τα εμπορεύματα, ένας ισολογισμός δείχνει άλλα εταιρικά περιουσιακά στοιχεία, όπως εισπρακτέους λογαριασμούς, ακίνητα, εξοπλισμό και μηχανήματα. Μια κατάσταση οικονομικής θέσης περιλαμβάνει επίσης τα χρέη και τα ίδια κεφάλαια μιας εταιρείας.
