Τα εθνικά σχέδια ασφάλισης υγείας παρέχουν εκατομμύρια ανθρώπων παγκοσμίως με ασφάλιση υγείας και πληρώνονται διαφορετικά σε διάφορες χώρες. Για παράδειγμα, σε ένα σύστημα ενιαίας πληρωμής της εθνικής ασφάλισης υγείας, η κυβέρνηση επιδοτεί σε μεγάλο βαθμό την υγειονομική περίθαλψη αυξάνοντας ουσιαστικά τους φόρους για το έθνος. Αντίθετα, οι Η.Π.Α. έχουν ένα μικτό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, όπου υπάρχουν τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά σχέδια ασφάλισης υγείας. Οι Αμερικανοί ηλικίας συνταξιοδότησης και άλλοι υπερβολικά φτωχοί για να παρέχουν παροχές ασφάλισης υγείας από το Medicare και Medicaid, ενώ όσοι αποκλείονται από αυτά τα κριτήρια αγοράζουν ιδιωτικά προγράμματα ασφάλισης υγείας.
Συνδυασμός κινδύνων
Η εθνική ασφάλιση υγείας είναι ένας τρόπος συγκέντρωσης των κινδύνων για την υγεία μαζί, ελαχιστοποιώντας έτσι τα τέλη που αποκομίζουν οι άνθρωποι που είναι οι πλέον άρρωστοι. Σκεφτείτε με αυτό τον τρόπο: οι άρρωστοι χρειάζονται περισσότερη ασφάλιση υγείας, αλλά οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν το λιγότερο κίνητρο να παρέχουν ασφάλιση υγείας σε αυτά τα άτομα σε προσιτή τιμή. Παρά τις ίδιες αλλά αντίθετες γραμμές, οι υγιείς άνθρωποι έχουν λιγότερα κίνητρα να αγοράσουν ασφάλιση υγείας, επειδή δεν είναι ξεκάθαρο ότι θα χρειαστούν. Έτσι, χωρίς ένα εθνικό σχέδιο ασφάλισης υγείας, οι άνθρωποι που χρειάζονται ασφάλιση υγείας έχουν τη μεγαλύτερη δυσκολία να βρουν προσιτή φροντίδα. Με την ομαδοποίηση όλων μαζί, η ασφαλιστική δεξαμενή φέρει μικρότερο κίνδυνο ανά άτομο, γεγονός που καθιστά πιο προσιτό για όσους την χρειάζονται περισσότερο.
Λιγότερη γραφειοκρατία
Το πιστεύετε ή όχι, ένα εθνικό σχέδιο ασφάλισης υγείας μπορεί να έχει λιγότερη γραφειοκρατία από ένα σύνολο ιδιωτικών προγραμμάτων, μειώνοντας δραστικά το συνολικό κόστος της ασφάλισης υγείας για το μέσο άτομο. Οι γιατροί Steffie Woolhander και David Himmelstein υποστηρίζουν ότι "η μείωση της γραφειοκρατικής συσκευής των Ηνωμένων Πολιτειών στα καναδικά επίπεδα θα σώσει το 10% έως 15% των δαπανών της υγειονομικής περίθαλψης, τουλάχιστον 120 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, αρκετή για να καλύψει πλήρως την ανασφάλιστη κάλυψη εκείνοι που τώρα δεν έχουν ασφαλιστεί."
Υψηλότερη ποιότητα ζωής
Παρόλο που ένα εθνικό σχέδιο ασφάλισης υγείας έρχεται περιστασιακά με κάποιες βλάβες, όπως οι παρατεταμένες γραμμές για πολύ σημαντικές διαδικασίες, ο μέσος άνθρωπος επωφελείται σε μεγάλο βαθμό από την πρόσβαση σε τακτικές επισκέψεις σε ιατρούς ποιότητας και προσιτά συνταγογραφούμενα φάρμακα. Σύμφωνα με τον Δείκτη Ποιότητας Ζωής της Economist Intelligence Unit, υπάρχει ένας υψηλός συσχετισμός μεταξύ μιας χώρας που έχει κοινωνικοποιημένη ιατρική και ενός ατόμου που έχει υψηλότερη συνολική ποιότητα ζωής. Σε μια σύγκριση μεταξύ δύο κατά τα άλλα παρόμοιων χωρών (π.χ. χωρών της Δυτικής Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών), οι χώρες με εθνική ασφάλιση υγείας έχουν επίσης υψηλότερο προσδόκιμο ζωής και θεωρούνται ότι έχουν υψηλότερη ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης συνολικά.
