Η κατάχρηση ουσιών αποτελεί πρωτογενές, χρόνιο, προοδευτικό και συχνά θανατηφόρο πρόβλημα υγείας που πλήττει το 10 έως 15 τοις εκατό του πληθυσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για ένα ακατάλληλο μοντέλο χημικής χρήσης με την πάροδο του χρόνου που επηρεάζει την εργασία, την κατοικία ή τις κοινωνικές υποχρεώσεις ενός ατόμου και μπορεί να προκαλέσει νομικά, προσωπικά και υγειονομικά προβλήματα. Η κατάχρηση ουσιών επηρεάζει τους ανθρώπους σε όλους τους τομείς και τα κοινωνικοοικονομικά επίπεδα της κοινωνίας.
Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης δεν είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο πιθανό να κάνουν κατάχρηση ουσιών παρά οι εργαζόμενοι σε οποιοδήποτε άλλο χώρο εργασίας. Η διαφορά έγκειται στο φάρμακο κατάχρησης του κακοποιού και στην πιθανότητα επιτυχούς ανάκαμψης.
Κατάχρηση μεταξύ των εργαζομένων στην υγειονομική περίθαλψη
Η κατάχρηση ουσιών επηρεάζει τους ανθρώπους σε όλους τους τομείς του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων των γιατρών, νοσηλευτών, οδοντιάτρων, θεραπευτών, φαρμακοποιών, κλινικών και εργαστηριακών τεχνικών. Ωστόσο, ορισμένοι υπάλληλοι της υγειονομικής περίθαλψης ενδέχεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εξαιτίας του τόπου όπου εργάζονται ή της ειδικής ιατρικής ειδικότητάς τους. Οι γιατροί που εργάζονται στην επείγουσα ιατρική, την ψυχιατρική και την αναισθησιολογία διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο κατάχρησης ουσιών.
Οι νοσηλευτές που εργάζονται σε αίθουσες έκτακτης ανάγκης, μονάδες εντατικής θεραπείας, χειρουργικές υπηρεσίες και σε μονάδες ογκολογίας (καρκίνου) έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν προβλήματα κατάχρησης ουσιών σε σχέση με άλλες νοσοκόμες όπως εκείνες που εργάζονται σε παιδιατρικές και γυναικείες υπηρεσίες υγείας, οι οποίες έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά προβλήματα κατάχρησης ουσιών μεταξύ των νοσοκόμων.
Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης σε αυτές τις περιοχές εκτελούν διαδικασίες υψηλού κινδύνου, εργάζονται πολλές ώρες και πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις καθημερινής ζωής ή θανάτου. Επιπλέον, οι επαγγελματίες υγείας εργάζονται σε ένα περιβάλλον όπου τα φάρμακα συνταγών θεωρούνται αποτελεσματικά εργαλεία για να θεραπεύσουν το σώμα ή να ηρεμήσουν το μυαλό.
Τύποι καταχρηστικών ουσιών
Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, ιδίως οι γιατροί και οι νοσηλευτές, έχουν πρόσβαση σε συνταγογραφούμενα φάρμακα. αυτή η πρόσβαση, σε συνδυασμό με την εμπειρία τους στην παροχή βοήθειας σε ασθενείς με ναρκωτικά, μπορεί να τους προσδώσει λανθασμένη πίστη στη γνώση τους, γεγονός που μπορεί να τους οδηγήσει στο να πιστέψουν ότι μπορούν να αυτοθεραπευτούν χωρίς να γίνουν εθισμένοι. Συνεπώς, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι πιο πιθανό να κάνουν κατάχρηση συνταγογραφούμενων φαρμάκων, όπως Vicodin, Percocet, OxyContin, μορφίνη ή Darvon, από ό, τι οι εργαζόμενοι που δεν ασχολούνται με την υγειονομική περίθαλψη, οι οποίοι τείνουν να καταχρώνται ψυχαγωγικά φάρμακα όπως η μαριχουάνα, το οινόπνευμα και η κοκαΐνη.
Εντοπισμός των προβλημάτων της υγειονομικής περίθαλψης
Συνήθως, ένα από τα σημάδια αναγνώρισης ενός εργαζομένου με πρόβλημα κατάχρησης ουσιών είναι ο υψηλός βαθμός απουσίας από την εργασία για αμφισβητούμενους λόγους. Αυτό δεν συμβαίνει με τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, επειδή λαμβάνουν τα ναρκωτικά τους στην εργασία.Αλλά, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για τον εντοπισμό αυτών των εργαζομένων. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα σημάδια είναι οι μεταβολές της διάθεσης, η μη τήρηση των καθιερωμένων πρωτοκόλλων περίθαλψης των ασθενών, οι συχνές μετακινήσεις στο μπάνιο, η μεταφορά σε καθυστερημένη μετατόπιση ή η απομόνωση του χώρου εργασίας, η εμφάνιση για εργασία στο νοσοκομείο σε περιττές στιγμές ή σε ημερήσιες περιόδους ή φορώντας μακρύ μανίκι, ακόμη και σε ζεστό καιρό, για να κρύψετε τα σημάδια της βελόνας.
Επιπτώσεις των μειωμένων εργαζομένων στην υγειονομική περίθαλψη
Κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποια είναι η κατάχρηση ουσιών μεταξύ των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης κατά την περίθαλψη ασθενών και τα ιατρικά λάθη. Σύμφωνα με τον Roger Cicla, καθηγητή αναισθησιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πανεπιστημίου του Tennessee, η κατάχρηση ουσιών είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για ιατρικές κακοδιοίκησης και αγωγές αμέλειας. Επιπλέον, τα προσωπικά, οικογενειακά και υγειονομικά έξοδα είναι πολύ υψηλά. Αν δεν αντιμετωπιστεί, το ποσοστό θνησιμότητας για τους γιατρούς με κατάχρηση ουσιών είναι 17 τοις εκατό.
Θεραπεία και αποκατάσταση
Τα ζητήματα κατάχρησης ουσιών διαχειρίζονται τα διάφορα κρατικά συμβούλια αδειοδότησης και, στις περισσότερες περιοχές, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία αφού ολοκληρώσουν επιτυχώς ένα πρόγραμμα θεραπείας, υπογράφοντας και συμμορφούμενοι με ένα συνεχές σχέδιο παρακολούθησης. Το σχέδιο παρακολούθησης περιλαμβάνει τακτικές προσωπικές, τηλεφωνικές ή γραπτές εκθέσεις προόδου. τεκμηριωμένη συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα 12 βημάτων με έναν χορηγό · τυχαίες δοκιμές φαρμάκων · και περιορισμούς όσον αφορά το ωράριο εργασίας και άλλους περιορισμούς εργασίας.
Τα καλά νέα είναι ότι αν οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης με προβλήματα κατάχρησης ουσιών μπορούν να εντοπιστούν, η πρόγνωση για θεραπεία, ανάκαμψη και μακροχρόνια νηφαλιότητα είναι πολύ καλή. Οι άνθρωποι που εργάζονται στην υγειονομική περίθαλψη τείνουν να είναι πολύ υποκινημένοι και ευσυνείδητοι. Έτσι, το ποσοστό επιτυχίας, όπως μετράται από την ικανότητα του εργαζόμενου στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να επιστρέψει στην εργασία, είναι 80-90% έναντι 50% για τον γενικό πληθυσμό.
