Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η διαχείριση του δημόσιου χρέους αναφέρεται σε στρατηγικές που χρησιμοποιούνται από την εθνική αρχή μιας χώρας για τη διαχείριση του εξωτερικού χρέους. Αυτό περιλαμβάνει τα δάνεια που χορηγούνται σε μια κυβέρνηση από άλλες χώρες.
Σημασία
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δηλώνει ότι μια εθνική κυβέρνηση είναι συνήθως ο μεγαλύτερος δανειολήπτης σε μια οικονομία. Μια κυβέρνηση πρέπει να διαχειριστεί το χαρτοφυλάκιο του χρέους της για να εξασφαλίσει ότι η κεφαλαιαγορά της χώρας είναι πάντα βιώσιμη και ότι η ανάπτυξη και η ανάπτυξη της οικονομίας βρίσκονται σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Λειτουργία
Είναι η λειτουργία των διαχειριστών του χρέους στο τμήμα διακανονισμού κάθε χώρας να διασφαλίσει ότι η κυβέρνηση δεν θα υποστεί οικονομικές ή οικονομικές δυσκολίες. Αυτό περιλαμβάνει την ενημέρωση των κυβερνητικών αρχών για τις χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις και τους κινδύνους, καθώς και την ενοποίηση των ωφέλιμων όρων λήξης του χρέους, του νομίσματος και του βραχυπρόθεσμου ή κυμαινόμενου επιτοκίου.
Σκέψεις
Ο ρυθμός της παγκοσμιοποίησης, της αναταραχής της αγοράς και της τεχνολογικής προόδου έχει αυξήσει την εξάρτηση των χωρών από την άλλη. Ο δανεισμός από τον ιδιωτικό τομέα ή από άλλες χώρες σε ξένο νόμισμα έχει γίνει κοινός.
Προειδοποίηση
Οι δυσμενείς όροι, όπως το επιτόκιο, η διάρκεια του δανείου και ο τύπος του νομίσματος, μπορούν να συνεισφέρουν παράγοντες κατά τη διάρκεια οικονομικών κρίσεων.
Κατευθυντήριες γραμμές
Οι κατευθυντήριες γραμμές διαχείρισης του δημόσιου χρέους καθορίζονται και αναθεωρούνται ετησίως από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές καλύπτουν όλο το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος, συμπεριλαμβανομένης της διαμόρφωσης χαμηλών επιτοκίων και όρων λήξης του δανείου.
