Ο νόμος του Ιλινόις επιτρέπει στον εκτελεστή της περιουσίας ενός θιγόμενου του Ιλινόις να λάβει «εύλογη αποζημίωση» για το έργο του, αλλά σε αντίθεση με ορισμένα κράτη δεν προσδιορίζει ένα πραγματικό ποσοστό των περιουσιακών στοιχείων του κτήματος στο οποίο δικαιούται ο εκτελεστής. Όλες οι αποζημιώσεις πρέπει να πληρούν την έγκριση του δικαστηρίου του εξεταστή. Για το λόγο αυτό, οι εκτελεστές στο Ιλλινόις πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά όλες τις ώρες που εργάζονται στην περιουσία. Η εύλογη αποζημίωση εξαρτάται από το χρόνο και την προσπάθεια που απαιτείται.
Εκτελεστής διαθήκης
Ο θεματοφύλακας ή ο άνθρωπος που γράφει τη βούληση ονομάζει τον εκτελεστή ως τον άνθρωπο που θέλει να διαχειριστεί την περιουσία του και να εκπληρώσει τις προθέσεις του όπως καθορίζονται στη διαθήκη. Ο εκτελεστής λαμβάνει επίσημο ραντεβού από το δικαστήριο του δικαστηρίου του τόπου διαμονής στο οποίο διαμένει ο υποψήφιος. Ο εκτελεστής έχει οικονομικό καθήκον και ευθύνη έναντι της περιουσίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι σκόπιμη η πρόσληψη ενός δικηγόρου για να καθοδηγήσει τον εκτελεστή μέσω της διαδικασίας του εξεταζόμενου. Στο Ιλλινόις, οι πληρεξούσιοι λαμβάνουν μια ωριαία αμοιβή, όχι ένα ποσοστό της περιουσίας.
Άνοιγμα δοκιμίου
Ο εκτελεστής πρέπει να καταθέσει την αρχική βούληση στο δικαστήριο του εξεταστή εντός 30 ημερών από το θάνατο του αποθανόντος, μαζί με επικυρωμένο αντίγραφο του πιστοποιητικού θανάτου και να υποβάλει αίτηση για να ανοίξει το δικαστήριο. Στη συνέχεια, το δικαστήριο προκρίνεται και διορίζει τον εκτελεστή εντός 30 ημερών από την κατάθεση της αναφοράς και εκδίδει "διαταγμένα δελτία", τα οποία είναι έγγραφα απαραίτητα για τη διαχείριση της περιουσίας. Ο εκτελεστής πρέπει να ειδοποιήσει όλους τους κληρονόμους και τους δικαιούχους που απαριθμούνται στη διαθήκη για την έναρξη της διαδικασίας απονομής του δικαιώματος.
Υποχρεώσεις του εκτελεστή
Ο εκτελεστής πρέπει να προστατεύει και να καταγράφει όλα τα περιουσιακά στοιχεία, περιλαμβανομένων των ακινήτων και των υλικών προσωπικών αντικειμένων, τα οποία κατέχονται αποκλειστικά στο όνομα του αποθανόντος. Τα ενσώματα περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν μετρητά, μετοχές και ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια, τραπεζικούς λογαριασμούς, αυτοκίνητα, τέχνη, κοσμήματα και αντίκες. Ο εκτελεστής οφείλει να καταβάλει τα οφέλη ή τις απαιτήσεις του αποχωρούντος από την περιουσία του ακινήτου, να καταθέσει την τελική φορολογική δήλωση του αποθανόντος και να πληρώσει τους οφειλόμενους φόρους και να καταθέσει τους απαιτούμενους φόρους ακίνητης περιουσίας. Ο εκτελεστής πρέπει να καταθέσει στο δικαστήριο τουλάχιστον μία ετήσια βάση λογιστικής περιουσίας, συμβουλεύοντας το δικαστήριο και τους κληρονόμους και τους δικαιούχους του καθεστώτος της περιουσίας.
Κατανομή
Μόλις πληρωθούν όλα τα χρέη και οι φόροι και τυχόν διακανονιστούν οι απαιτήσεις, ο εκτελεστής διανέμει αρχικά κληροδοτήματα, αν υπάρχουν, που αναφέρονται στη διαθήκη. Μια κληρονομιά είναι απτή προσωπική ιδιοκτησία που αφέθηκε σε έναν συγκεκριμένο κληρονόμο. Για παράδειγμα, ο αποθανών μπορεί να έχει κληροδοτήσει το ασήμι της οικογένειας σε ένα από τα παιδιά της, και ορισμένα κοσμήματα σε ένα άλλο. Ο εκτελεστής μπορεί στη συνέχεια να ζητήσει αποζημίωση από το δικαστήριο και, αφού του χορηγηθεί, το υπόλοιπο της περιουσίας διαιρείται σύμφωνα με το ποσοστό που ορίζεται στη διαθήκη στους κληρονόμους και τους δικαιούχους.
