Οι αρνητικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης στο περιβάλλον

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Η "παγκοσμιοποίηση" είναι ένας όρος που περιγράφει την αυξανόμενη διασύνδεση των εθνών μέσω του εμπορίου και της επικοινωνίας. Με ευκολότερη πρόσβαση στην επικοινωνία και τη μεταφορά παγκοσμίως, η παγκοσμιοποίηση έχει γίνει μια σημαντική δυναμική στην παγκόσμια αγορά και στην εταιρική ανάπτυξη. Έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές επιπτώσεις από κοινωνική, πολιτική και οικονομική άποψη, αλλά και από το περιβάλλον, ένα πολύπλοκο ζήτημα με πολλούς παράγοντες που συμβάλλουν. Ο μετριασμός των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων της παγκοσμιοποίησης θα εξακολουθήσει να αποτελεί σημαντικό ζήτημα καθώς η παγκοσμιοποίηση αυξάνεται, ώστε να διατηρήσουμε τις θετικές επιπτώσεις μιας αυξανόμενης παγκόσμιας κοινότητας χωρίς να βλάπτουμε αδικαιολόγητα το περιβάλλον.

Το αποτέλεσμα σύνθεσης

Η απελευθέρωση του εμπορίου ή η μείωση των περιορισμών, των δασμών και άλλων εμποδίων στο ελεύθερο εμπόριο έχει επιπτώσεις στη σύνθεση της βιομηχανίας των χωρών, η οποία μπορεί να έχει θετικό ή αρνητικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο. Εάν η ελευθέρωση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του βιομηχανικού ή μεταποιητικού τομέα ενός έθνους, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μεγαλύτερη ρύπανση και μεγαλύτερη πίεση στους φυσικούς πόρους της χώρας. Από την άλλη πλευρά, εάν η απελευθέρωση του εμπορίου έχει ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της βαριάς βιομηχανικής συγκέντρωσης και την αύξηση της ανάπτυξης στον τομέα των υπηρεσιών, το αντίθετο μπορεί να ισχύει για τη χώρα αυτή. Καθώς οι επιχειρήσεις επεκτείνονται, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη τα γενικά σχέδια ανάπτυξης και επέκτασης ώστε να διασφαλίζεται ότι είναι δίκαια, ηθικά και συμβάλλουν στη γενική ευημερία των ανθρώπων και του περιβάλλοντος, αντί να αφαιρούνται από αυτό.

Φθηνότερα καταναλωτικά αγαθά

Ενώ ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός που οδηγεί σε χαμηλότερες τιμές, περισσότερες επιλογές και καλύτερη εξυπηρέτηση για τους καταναλωτές προσφέρεται συχνά ως θετική επίδραση της παγκοσμιοποίησης, έχει αρνητικό αντίκτυπο. Δεδομένου ότι περισσότερα νοικοκυριά αποκτούν πρόσβαση σε οικονομικά προσιτά καταναλωτικά αγαθά, η αύξηση της παραγωγής και η εντατικότερη χρήση των φυσικών πόρων θέτουν πίεση στο περιβάλλον με τη μορφή ρύπανσης και εξάντλησης των πόρων. Η παραγωγή, η μεταφορά και η χρήση καταναλωτικών αγαθών έχει ως αποτέλεσμα περισσότερα απόβλητα, ρύπανση και χρήση καυσίμων. Ενώ αυτή η φθορά στο περιβάλλον είναι σπασμωδική, φθηνότερα αγαθά παράγονται συχνά εν μέρει μέσω της καταναγκαστικής εργασίας ή της εμπορίας ανθρώπων. Λιγότερο από τις ιδανικές συνθήκες για το περιβάλλον και τους ανθρώπους δημιουργούν μια ατμόσφαιρα όπου είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη η ηθική και η ακεραιότητα στις προσπάθειες παγκοσμιοποίησης.

Χαμηλότερα περιβαλλοντικά πρότυπα

Καθώς οι χώρες ανταγωνίζονται για παγκόσμιες εμπορικές ευκαιρίες, αντιμετωπίζουν αυξημένη πίεση για να προσφέρουν χαμηλότερες τιμές. Σε περιοχές του κόσμου που δεν διαθέτουν επαρκή κανονιστική εποπτεία, οι βρώμικες βιομηχανίες και πρακτικές μπορούν να ευημερήσουν εκμεταλλευόμενοι τους πόρους για κέρδος, με αποτέλεσμα την τσέπη έντονων περιβαλλοντικών ζημιών. Αυτό παρέχει επίσης στις χώρες με αυστηρότερους περιβαλλοντικούς κανονισμούς ένα συγκριτικό μειονέκτημα έναντι χωρών χωρίς αυστηρή εποπτεία, ενδεχομένως οδηγώντας τις χώρες να χαλαρώσουν τους δικούς τους περιβαλλοντικούς κανόνες για να μειώσουν το κόστος συμμόρφωσης στις βιομηχανίες τους. Ορισμένες από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου έχουν τα πιο χαλαρά περιβαλλοντικά πρότυπα, αφήνοντάς τα ευάλωτα στην εκμετάλλευση από βιομηχανίες που αναζητούν φθηνά μέρη για την παραγωγή αγαθών, χωρίς να επιβαρύνουν τις περιβαλλοντικά συνειδητές πρακτικές παραγωγής που απαιτούνται σε πιο εύπορες χώρες.

Υπερεκμετάλλευση των πόρων

Ο ανταγωνισμός για την κάλυψη της παγκόσμιας ζήτησης μπορεί να οδηγήσει σε υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Με μεγαλύτερες δυνατότητες εξαγωγής προϊόντων, πολλές χώρες έχουν ωθήσει τους πόρους τους στο όριο να μεγιστοποιήσουν την παραγωγή. Χωρίς βιώσιμες πρακτικές συγκομιδής, οι πόροι μπορούν να αξιοποιηθούν μέχρι στιγμής χωρίς επιστροφή. Η αποψίλωση και η υπεραλίευση αποτελούν παραδείγματα προβλημάτων που επιδεινώνονται από την ελευθέρωση του εμπορίου σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αφρικανική ήπειρος είναι πλούσια από φυσικούς πόρους και πολύτιμα αγαθά, όμως η υπερεκμετάλλευση αυτών των πόρων με την παρουσία άλλων κοινωνικών συνθηκών δημιουργεί μια ατμόσφαιρα όπου το περιβάλλον πλήττεται και οι Αφρικανοί δεν βλέπουν ποτέ τον πλούτο των δικών τους άφθονων πόρων.