Οι εταιρείες που υιοθετούν μια προσέγγιση που συμφωνεί με την ωριμότητα αντιστοιχούν σε στοιχεία ενεργητικού και παθητικού που έχουν τους ίδιους όρους λήξης. Αυτό σημαίνει ότι τα υπόλοιπα των στοιχείων του ενεργητικού με υποχρεώσεις σε βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη βάση. Χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση, οι εταιρείες δεν χρηματοδοτούν π.χ. ένα βραχυπρόθεσμο περιουσιακό στοιχείο με μακροπρόθεσμη υποχρέωση. Αυτή η προσέγγιση αντισταθμίζει τον κίνδυνο, καθιστά δυνατό τον αυστηρότερο δημοσιονομικό έλεγχο και τις επιπτώσεις στο προφίλ ρευστότητας της επιχείρησης.
Συνδυασμός ωριμότητας
Η προσέγγιση της αντιστάθμισης της ληκτότητας απαιτεί τα βραχυπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία να χρηματοδοτούνται από βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις και μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία με μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις ή ίδια κεφάλαια. Όταν ένα βραχυπρόθεσμο χρέος ωριμάζει, το βραχυπρόθεσμο περιουσιακό στοιχείο που χρηματοδοτεί ωριμάζει και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξοφλήσει το χρέος εγκαίρως. Κατά τον ίδιο τρόπο, ένα μακροπρόθεσμο περιουσιακό στοιχείο θα πρέπει να χρηματοδοτείται από κονδύλια μακροπρόθεσμων πηγών, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν θα υπάρξουν διακοπές στη μακροπρόθεσμη χρήση των κεφαλαίων του περιουσιακού στοιχείου. Οι αναντιστοιχίες λήξης μπορούν να προκαλέσουν ζητήματα ρευστότητας τόσο στην πλευρά του παθητικού όσο και στο ενεργητικό.
Κίνδυνος ρευστότητας
Όταν οι εταιρείες χρηματοδοτούν μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία με βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις, αναλαμβάνουν ενδεχόμενο κίνδυνο ρευστότητας. Καθώς οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις ωριμάζουν, τα μακροπρόθεσμα στοιχεία ενεργητικού που χρησιμοποιούν τα βραχυπρόθεσμα κεφάλαια δεν ωριμάζουν πολύ αργότερα. Αν οι εταιρείες αποτυγχάνουν να ανατρέψουν ή να αναχρηματοδοτήσουν τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις τους, αντιμετωπίζουν είτε την αδυναμία πληρωμής του χρέους είτε την πρόωρη πώληση περιουσιακών στοιχείων. Επίσης, δεν είναι λογικό οι εταιρείες να χρηματοδοτούν βραχυπρόθεσμες απαιτήσεις με μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις. Καθώς ένα βραχυπρόθεσμο περιουσιακό στοιχείο ωριμάζει γρήγορα, οι εταιρείες πρέπει να βρουν άλλες χρήσεις για τα μακροπρόθεσμα κεφάλαια που είναι τώρα διαθέσιμα ξανά. Η τακτοποίηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων αποφεύγει και τα δυνητικά προβλήματα.
Κόστος χρηματοδότησης
Το κόστος χρηματοδότησης με βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις είναι συνήθως φθηνότερο από το κόστος χρηματοδότησης με μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις και για το λόγο αυτό ορισμένες φορές οι εταιρείες αντλούνται από τη χρήση βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων για πολλές από τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες. Ωστόσο, η αρχική εξοικονόμηση χρημάτων μπορεί να αντισταθμιστεί ή να ξεπεραστεί από τις ζημίες στις αξιολογήσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της εταιρείας ή από την απώλεια από τις πρόωρες πωλήσεις παγίων. Από την άλλη πλευρά, η χρηματοδότηση με μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις για όλα τα περιουσιακά στοιχεία αυξάνει άμεσα το κόστος χρηματοδότησης. Η προσέγγιση αντιστοίχισης της λήξης χρησιμοποιεί συνδυασμό βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων υποχρεώσεων και μπορεί να επιτύχει χαμηλότερο κόστος χρηματοδότησης κατά μέσο όρο.
Κίνδυνος επιτοκίου
Οι εταιρείες που χρησιμοποιούν περισσότερες βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις στη χρηματοδότηση ενεργητικού τους αντιμετωπίζουν δυνητικό κίνδυνο επιτοκίου εάν υπάρξει αύξηση των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων. Καθώς οι αρχικές βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις τους ωριμάζουν, οι εταιρείες πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν για να διατηρήσουν όλα τα μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία πλήρως χρηματοδοτούμενα, αλλά μπορούν να το κάνουν μόνο με υψηλότερα βραχυπρόθεσμα επιτόκια. Ένα πλεονέκτημα της αντιστοίχισης της διάρκειας των βραχυπρόθεσμων περιουσιακών στοιχείων με τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις είναι ότι το επιπλέον κόστος που καταβάλλεται για νέες βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις θα αντισταθμίζεται από τις πρόσθετες αποδόσεις που προκύπτουν από τις νέες βραχυπρόθεσμες επενδύσεις σε ακίνητα, διότι τα υψηλότερα βραχυπρόθεσμα επιτόκια ισχύουν για τόσο δανεισμού όσο και επενδύσεων.
