Η Υπηρεσία Ασφάλειας και Υγείας (OSHA) απαιτεί από όλους τους εργοδότες, ανεξάρτητα από το μέγεθος των επιχειρήσεων, να αναγνωρίζουν τους κινδύνους στο χώρο εργασίας και να ελαχιστοποιούν την έκθεση σε αυτούς τους κινδύνους για την προστασία των εργαζομένων από τραυματισμό ή ασθένεια. Οι εργοδότες πρέπει επίσης να εκπαιδεύσουν τους υπαλλήλους τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις από τους κανονισμούς OSHA για πολλές μικρές επιχειρήσεις με λιγότερους από 10 υπαλλήλους.
Εγγραφές
Το OSHA δεν απαιτεί από επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερους από 10 υπαλλήλους να διατηρούν τις απαιτούμενες εγγραφές τραυματισμών και ασθενειών OSHA (φόρμες OSHA 300). Ωστόσο, σε ορισμένες βιομηχανίες, η απαίτηση αυτή εξακολουθεί να είναι υποχρεωτική. Γραπτή ειδοποίηση αυτής της απαίτησης θα προέρχεται από την OSHA ή το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας, εάν τα αρχεία είναι υποχρεωτικά. Ανεξάρτητα από το μέγεθος της επιχείρησης, σε περίπτωση ατυχήματος που έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός εργαζομένου ή τριών ή περισσοτέρων υπαλλήλων που υφίστανται σοβαρούς τραυματισμούς, ο εργοδότης πρέπει να υποβάλει έκθεση στο OSHA.
Ποινικές ρήτρες
Οι κυρώσεις που επιβάλλονται για παραβιάσεις των κανονισμών OSHA είναι συνήθως λιγότερες για τις μικρές επιχειρήσεις από τις μεγάλες εταιρείες. Η OSHA θεωρεί το μέγεθος της επιχείρησης ως έναν από τους πολλούς παράγοντες κατά τον καθορισμό της ποινής για παραβιάσεις. Ενώ υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες και λεπτομερείς διαδικασίες για τον προσδιορισμό του μεγέθους ενός προστίμου OSHA, μια μείωση κατά 60% είναι χαρακτηριστική για μια μικρή επιχείρηση με λιγότερους από 10 υπαλλήλους.
Παρόμοιες Εξαιρέσεις
Ορισμένες βιομηχανίες εξαιρούνται επίσης από ορισμένους κανονισμούς OSHA. Το OSHA δεν απαιτεί επιχειρήσεις που έχουν ταξινομηθεί ως χαμηλού κινδύνου - πολλές επιχειρήσεις λιανικής πώλησης, εξυπηρέτησης, διοίκησης γραφείων ή βιομηχανίες ακίνητης περιουσίας - να διατηρούν και να διατηρούν τα έντυπα OSHA 300, εκτός εάν το ζητήσουν ειδικά. Επιπλέον, σε περίπτωση παραβίασης, το OSHA μπορεί να μειώσει τις ποινές με βάση τον τύπο παραβίασης και τον αντιληπτό κίνδυνο του εμπλεκόμενου κλάδου.
