Η διαπραγμάτευση της παραγωγικότητας είναι μια συρρίκνωση των εργασιακών διαπραγματεύσεων. Σε αντάλλαγμα για τον εργοδότη που προσφέρει περισσότερες αμοιβές, η ένωση συμφωνεί με αλλαγές που θα αυξήσουν την παραγωγικότητα. Ο όρος δεν είναι μια ακριβής νομική φράση - οι συζητήσεις στο πλαίσιο συμβάσεων ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαπραγματεύσεις για την παραγωγικότητα χωρίς να χρησιμοποιούν ποτέ τις λέξεις. Η ιδέα αναπτύχθηκε στην Αγγλία τη δεκαετία του 1960 και χρησιμοποιείται συνήθως σε έθνη με δεσμούς με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Γιατί Bargain
Η βασική αρχή είναι ότι εάν οι εργαζόμενοι επιθυμούν περισσότερες αμοιβές, θα πρέπει να είναι πιο παραγωγικοί. Θεωρητικά, τουλάχιστον, η αύξηση των μισθών σε μια συμφωνία διαπραγμάτευσης της παραγωγικότητας καλύπτεται από τα κέρδη της παραγωγικότητας. Οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν τη διαπραγμάτευση για να καταργήσουν τους όρους της συμφωνίας, όπως πόσα περισσότερα χρήματα βρίσκονται στο τραπέζι και ποιες πολιτικές θα πρέπει να εφαρμοστούν για να εξασφαλιστεί η βελτίωση της παραγωγικότητας.
Βήματα παραγωγικότητας
Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενοι είναι ελεύθεροι να καθορίσουν όποια συμφωνία επιλέγουν. Ορισμένες βρετανικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, για παράδειγμα, συμφώνησαν στις συμβάσεις ετήσιας διάρκειας που εγγυώνται στους εργαζόμενους έναν καθορισμένο αριθμό ωρών ετησίως αντί για μια εβδομάδα. Αυτό παρέχει στους εργοδότες μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση του εργατικού δυναμικού. Μια άλλη επιλογή είναι ο καθορισμός συγκεκριμένων στόχων παραγωγής, όπως η αύξηση της παραγωγής ή η μείωση των αποβλήτων.
