Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αντιπροσωπεύουν μια μορφή συλλογικής εκπροσώπησης στην αγορά εργασίας. Έχουν μακρά ιστορία στην εργασία, που χρονολογείται από τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι εργαζόμενοι σε συγκεκριμένα επαγγέλματα άρχισαν να οργανώνονται για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Σήμερα, η επιρροή και η λειτουργία ενός συνδικαλιστικού σωματείου είναι πολύ διαφορετική από ό, τι κατά τη διάρκεια των συνδικάτων των δεκαετιών του 1950 και του 1960. Ο κόσμος της εργασίας έχει αλλάξει, πολλοί εργοδότες έχουν εξαλείψει τα καταστήματα συνεταιρισμού στους χώρους εργασίας τους και οι εναπομείναντες συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι υπό επίθεση. Ως αποτέλεσμα, ο ρόλος τους είναι ιστορικά μια κρίσιμη συγκυρία.
Ορισμός των συνδικάτων
Τα συνδικάτα, γνωστά ως εργατικά συνδικάτα, παρέχουν εκπροσώπηση των εργαζομένων στη δουλειά στη διοίκηση των εταιρειών τους. Τα συνδικάτα απολαμβάνουν την ομοσπονδιακή νομική προστασία και την κρατική προστασία για την ύπαρξή τους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι εργοδότες προσπάθησαν να τις βγάλουν βίαια από την ύπαρξή τους στα πρώτα τους χρόνια. Σήμερα, τα συνδικάτα είναι γνωστά ως εκπρόσωποι των εργαζομένων σε κατάταξη και ως πολιτικοί συντελεστές στους πολιτικούς που υποστηρίζουν τα συμφέροντά τους. Από αυτή την άποψη, τα συνδικάτα διαδραματίζουν διττό ρόλο να είναι υποστηρικτής των εργαζομένων στη διαχείριση, καθώς και να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την κυβερνητική πολιτική, τόσο σε τοπικό, κρατικό όσο και σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Πολιτική επιρροή
Όπως προαναφέρθηκε, οι πιο άμεσες επιρροές των συνδικάτων συνεπάγονται τον μεγάλο αριθμό και την ικανότητά τους να εκμεταλλεύονται τα κεφάλαια για πολιτικές συνεισφορές καθώς και ένα σημαντικό κομμάτι των μελών. Αυτά τα δύο στοιχεία είναι θέματα τα οποία οι καταλαβανοί πολιτικοί δεν μπορούν να αγνοήσουν, ειδικά κατά την εκστρατεία. Ωστόσο, στη σύγχρονη εποχή, αυτή η δύναμη έχει μειωθεί καθώς πολλοί νέοι εργοδότες έχουν καταργήσει τα συλλογικά στοιχεία διαπραγμάτευσης. Καθώς οι παλιές εταιρείες συνεταιρισμών έχουν ξεπεράσει, έτσι έχουν αριθμούς συνδικάτων, μειώνοντας την πολιτική τους δύναμη στις βιομηχανίες
Ρόλος της Εργατικής Ένωσης
Είναι σαφές ότι η επιρροή των συνδικάτων με τους εργοδότες έχει πέσει σε δύσκολους καιρούς. Σύμφωνα με τον Slate, το 2010, η συμμετοχή των συνδικάτων αντιπροσώπευε μόνο το 12% των εργαζομένων στις Η.Π.Α. (έναντι 16% το 1994, ανά Bloomberg Businessweek). Αυτό το επίπεδο εκπροσώπησης δεν έχει δει από τη δεκαετία του 1930. Σημαντικό ποσοστό εργαζομένων στην ένωση υπάρχουν στην κυβέρνηση, στην αυτοκινητοβιομηχανία και στην κατασκευή. Για να αντισταθμιστεί αυτή η πτώση, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις άσκησαν έντονες πιέσεις για νέες θεσμοθετημένες μεθόδους που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να ψηφίζουν για συνδικαλιστική οργάνωση χωρίς την ευλογία των εργοδοτών για τους οποίους εργάζονται.
Εκπαιδευτικά οφέλη
Στις προσπάθειές τους να ενθαρρύνουν περισσότερη υποστήριξη για τους συνδικαλιστές, πολλά συνδικάτα υποστηρίζουν ή παράγουν μελέτες που βοηθούν στην εκπαίδευση του κοινού σε διάφορα επαγγέλματα και συνθήκες εργασίας. Ορισμένες από αυτές τις προσπάθειες είναι βασικές μάρκετινγκ, αλλά άλλοι συνεργάζονται με καθηγητές πανεπιστημίων και προσωπικό για να παράγουν έγκυρη έρευνα και πληροφόρηση. Από αυτή την άποψη, τα συνδικάτα βοηθούν να πληρώσουν για εκπαιδευτικό υλικό και έρευνα που διαφορετικά δεν θα συνέβαινε σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
