Μια συμφωνία μεταξύ του Συμβουλίου Χρηματοοικονομικών Λογιστικών Προτύπων (FASB) και του Συμβουλίου Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (International Accounting Standards Board) των ΗΠΑ, δημιουργεί νέες γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές ή GAAP για αναγνώριση εσόδων, δηλαδή όταν πρέπει να καταγράφονται τα έσοδα από τις πωλήσεις. Αν και οι κανόνες δεν ισχύουν μέχρι το 2017, πολλές εταιρείες σχεδιάζουν ήδη τις αλλαγές, σύμφωνα με την PWC, μια λογιστική εταιρεία. Τα νέα πρότυπα δημιουργούν ένα μοντέλο πέντε μερών στο οποίο μια επιχείρηση προσδιορίζει τη σύμβαση, χωρίζει τις υποχρεώσεις απόδοσης, καθορίζει την τιμή της συναλλαγής, κατανέμει την τιμή της συναλλαγής και αναγνωρίζει τα έσοδα. Διαφορετικοί κανόνες ισχύουν για ορισμένους τύπους συμβάσεων, όπως για τις ασφαλίσεις και τις μισθώσεις.
Προσδιορισμός της σύμβασης
Το FASB ορίζει μια σύμβαση ως συμφωνία με εκτελεστά δικαιώματα και υποχρεώσεις μεταξύ δύο ή περισσοτέρων μερών. Οι κανόνες ισχύουν για τις γραπτές και προφορικές συμβάσεις, καθώς και για τις συμβατικές ρυθμίσεις που συνεπάγονται οι συνήθεις επιχειρηματικές πρακτικές. Τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμόζουν χωριστά σε κάθε σύμβαση τους νέους κανόνες των ΓΑΛΑ, μολονότι μπορούν να συνδυάσουν ορισμένες συμβάσεις που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια.
Προσδιορισμός υποχρεώσεων απόδοσης
Οι συμβάσεις ενδέχεται να περιέχουν υποσχέσεις, γνωστές ως υποχρεώσεις επιδόσεων, για τη μεταφορά αγαθών ή υπηρεσιών σε έναν πελάτη. Οι νέοι κανόνες της GAAP εξηγούν τον τρόπο καθορισμού του εάν δύο ή περισσότερες υποχρεώσεις είναι διαφορετικές ή συνδυασμένες. Οι εταιρείες καταλογίζουν τις συνδυασμένες υποχρεώσεις ως ενιαία μονάδα. Οι κανόνες καθοδηγούν επίσης τις εταιρείες όσον αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης των υποχρεώσεων απόδοσης που εξαρτώνται από τρίτους.
Καθορισμός της τιμής συναλλαγής
Ένας πωλητής αναμένει μετρητά ή κάποια άλλη αντιπαροχή όταν μεταφέρει αγαθά ή υπηρεσίες σε πελάτες. Το FASB παραθέτει τέσσερις παραμέτρους για τον προσδιορισμό της τιμής συναλλαγής: (1) Προβλέπει την πιο πιθανή αξία όταν η σύμβαση απαιτεί πληρωμή με βάση μία ή περισσότερες μεταβλητές. (2) Προσαρμογή για την χρονική αξία του χρήματος. (3) Μέτρηση της αμοιβής εκτός μετρητών. (4) Μείωση της τιμής συναλλαγής, εάν ο πωλητής καταβάλει την αντιπαροχή στον πελάτη, π.χ. μέσω ειδικής πίστωσης αγοράς. Οι επιχειρήσεις δεν πρέπει να περιλαμβάνουν τον πιστωτικό κίνδυνο του πελάτη κατά τον καθορισμό της τιμής συναλλαγής.
Κατανομή της τιμής συναλλαγής
Όταν μια σύμβαση έχει πολλαπλές υποχρεώσεις απόδοσης, ο πωλητής πρέπει να κατανείμει σωστά τα έσοδα που εισπράχθηκαν μεταξύ των υποχρεώσεων. Ο πωλητής χρησιμοποιεί την πραγματική ή την εκτιμώμενη αυτόνομη τιμή για κάθε υποχρέωση κατανομής εσόδων. Οι κανόνες GAAP συζητούν πότε πρέπει να χορηγηθεί έκπτωση σε συγκεκριμένα αγαθά και υπηρεσίες που υποσχέθηκαν στη σύμβαση. Εάν η τιμή της συναλλαγής αλλάξει κατά τη διάρκεια της σύμβασης, ο πωλητής ενημερώνει τα έσοδα κατά την περίοδο της αλλαγής της τιμής.
Αναγνώριση εσόδων
Το τελικό βήμα του μοντέλου εξετάζει τον τρόπο καθορισμού του πότε ένας πωλητής εκπληρώνει μια υποχρέωση απόδοσης μεταβιβάζοντας τον έλεγχο των αγαθών ή υπηρεσιών στον πελάτη. Το GAAP διακρίνει τις μεταβιβάσεις που εμφανίζονται με την πάροδο του χρόνου σε σχέση με εκείνες που συμβαίνουν σε μια χρονική στιγμή και δίνει κριτήρια για το πότε ο πωλητής πρέπει να αναγνωρίσει τα έσοδα που κερδίζονται με την πάροδο του χρόνου. Περιέχει επίσης πέντε διαφορετικά γεγονότα που υποδεικνύουν ότι ο πωλητής μεταβίβασε προϊόντα ή υπηρεσίες σε μια χρονική στιγμή. Αυτά τα γεγονότα περιλαμβάνουν το δικαίωμα του πωλητή να λάβει πληρωμή, ο πελάτης που αποκτά νόμιμο τίτλο σε αγαθά και τη φυσική μεταφορά αγαθών. Οι κανόνες GAAP συζητούν επίσης ειδικά θέματα, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών αποστολής και συμφωνιών επαναγοράς.
