Ορισμένες οργανώσεις ενθαρρύνουν τους υπαλλήλους να είναι οι ίδιοι και να σκέπτονται ανεξάρτητα Άλλοι τονίζουν την ομαδική εργασία και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι άνθρωποι που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, διδάσκονται ότι είναι αυτοσυντηρούμενοι και παίρνουν αποφάσεις μόνοι τους. Αυτή η προσέγγιση είναι γνωστή ως ατομικισμός. Οι ασιατικές κουλτούρες, αντίθετα, τονίζουν τη συνεργασία και θεωρούν τους ανθρώπους ως ομάδες αντί για ξεχωριστά άτομα, που είναι γνωστά ως κολεκτιβισμός. Ως ιδιοκτήτης επιχείρησης, είναι δική σας ευθύνη να αποφασίσετε ποια προσέγγιση θέλετε να εφαρμόσετε για την κουλτούρα του χώρου εργασίας.
Τι είναι ο οργανωτικός ατομικισμός;
Οι εργαζόμενοι είναι η ψυχή της εταιρείας σας. Αν είστε σαν οι περισσότεροι ιδιοκτήτες επιχείρησης, θέλετε να δημιουργήσετε ομάδες υψηλών επιδόσεων καθώς και μια οργανωτική κουλτούρα που ευθυγραμμίζεται με το όραμα και τους στόχους σας. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι οι υπάλληλοί σας απασχολούνται στον χώρο εργασίας, να επικοινωνούν καλά και να αισθάνονται ευχαριστημένοι για τις προσπάθειές τους.
Ορισμένα άτομα προτιμούν να εργάζονται μόνοι τους, να λαμβάνουν αποφάσεις μόνοι τους και να υπερέχουν στις ευθύνες τους. Τείνουν να έχουν ισχυρές απόψεις και τα επιτεύγματά τους να αναγνωρίζονται από τους ανώτερους. Αυτοί οι άνθρωποι αναφέρονται συχνά ως ατομικιστές.
Οι οργανώσεις που υιοθετούν ατομικιστικές αξίες αναγνωρίζουν τους υπαλλήλους για τις μοναδικές δεξιότητές τους, αντί να ανταμείβουν τις προσπάθειες της ομάδας. Σύμφωνα με μια έρευνα της Mercer, περισσότεροι εργαζόμενοι όλο και περισσότερο θέλουν να θεωρηθούν ως άτομα και θέλουν να γίνουν σεβαστά για τις ιδιαίτερες προσωπικότητες και τα ταλέντα τους. Σήμερα, αυτή η φιλοσοφία επικρατεί σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας μας. Το να είσαι μόνος γονέας, να ταξιδεύεις μόνος ή να ζεις μόνος δεν είναι πλέον ταμπού.
Μια ατομικιστική κουλτούρα στο χώρο εργασίας προάγει τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, ενισχύει την αφοσίωση των εργαζομένων και παρακινεί τους ανθρώπους να κάνουν το καλύτερό τους. Οι εργαζόμενοι είναι περήφανοι για τα επιτεύγματά τους και προσπαθούν να επιτύχουν κορυφαία απόδοση, γνωρίζοντας ότι οι προσπάθειές τους θα εκτιμηθούν.
Τι είναι ο συλλεκτισμός;
Κοιτάξτε σε οποιαδήποτε εφημερίδα ή δουλειά και θα δείτε εταιρείες που αναζητούν εργαζόμενους που είναι μεγάλοι παίκτες ομάδων και απολαμβάνουν να εργάζονται ως μέλη μιας ομάδας. Οργανισμοί που αγκαλιάζουν μια κολεκτιβιστική κουλτούρα επικεντρώνονται στο μεγαλύτερο καλό ολόκληρης της ομάδας και λιγότερο στις ατομικές δεξιότητες και επιτεύγματα των εργαζομένων. Τονίζουν τη συνεργασία και αναμένουν από τους εργαζόμενους να ενεργούν ως μέλη μιας συνεκτικής ομάδας.
Σκεφτείτε τον κολεκτιβισμό ως τον βαθμό στον οποίο τα άτομα θεωρούν τους εαυτούς τους ως μέλη συγκεκριμένων ομάδων. Εξετάστε έναν διαχειριστή πωλήσεων που μόλις υπέγραψε σύμβαση με έναν κύριο πελάτη. Πιθανότατα θα αναφέρει στους προϊσταμένους ότι η ομάδα πωλήσεων έκανε μεγάλη δουλειά κλείνοντας τη συμφωνία, παρόλο που έκανε τα πάντα μόνος του. Όλη η ομάδα θα ανταμειφθεί και θα λάβει τη δέουσα αναγνώριση. Αυτό μοιάζει με μια συλλεκτική κουλτούρα.
Σε αυτού του είδους την οργανωτική κουλτούρα, οι εργαζόμενοι λαμβάνουν ίσες ευκαιρίες. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή συγκρούσεων ενώ παράλληλα θα φέρει περισσότερη σταθερότητα και συνέπεια στη ομάδα. Οι εργαζόμενοι μοιράζονται ίσα δικαιώματα και ευθύνες, αναπτύσσουν ιδέες μαζί και κάνουν συλλογικές αποφάσεις.
Ποια είναι η καλύτερη προσέγγιση;
Παρά τα προφανή πλεονεκτήματα τους, καμία από αυτές τις προσεγγίσεις δεν είναι τέλεια. Ο ατομικισμός ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα και την προσωπική αριστεία, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συγκρούσεις και αντίσταση στη συνεργασία. Οι εργαζόμενοι μπορεί να μην είναι διατεθειμένοι να συμμορφώνονται με προκαθορισμένους κανόνες και μεθοδολογίες, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν την ομάδα και τον οργανισμό ως σύνολο. Κάποιοι μπορεί να χρησιμοποιούν ακόμη και ανήθικες πρακτικές για να κερδίσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, να προωθηθούν και να ανέβουν στη σταδιοδρομία.
Οι οργανισμοί που χρησιμοποιούν μια συλλογική προσέγγιση μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Το μειονέκτημα είναι ότι οι εργαζόμενοι μπορεί να είναι λιγότερο υποκινούμενοι να εργαστούν και να επιτύχουν κορυφαίες επιδόσεις από τότε που αγνοούνται οι μεμονωμένες προσπάθειές τους. Επιπλέον, η προσέγγιση αυτή μπορεί να βλάψει τη δημιουργικότητα και την καινοτομία. Εάν ένας από τους υπαλλήλους σας έχει μια λαμπρή ιδέα αλλά η υπόλοιπη ομάδα το απορρίπτει, μπορεί να κολλήσει σε μια διαδρομή και να εγκαταλείψει την προσπάθειά του να είναι δημιουργική και να κάνει τα πράγματα καλύτερα.
Στην ιδανική περίπτωση, προσπαθήστε να βρείτε μια ισορροπία μεταξύ κολεκτιβισμού και ατομικισμού. Τα δύο δεν είναι αμοιβαία αποκλειστικά. Για παράδειγμα, μπορείτε να αναθέσετε έργα σε τμήματα και ομάδες που θα συνεργαστούν συλλογικά για να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι εργαζόμενοι μπορούν να αξιολογούνται μεμονωμένα με βάση τις επιδόσεις τους και τις συνεισφορές τους στο έργο.
