Οι κατασκευαστές και οι πάροχοι υπηρεσιών διαπιστώνουν συνήθως ότι η ζήτηση για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους δεν είναι σταθερή. Έτσι, ο σχεδιασμός της παραγωγής τους για την κάλυψη της ζήτησης είναι συχνά προβληματικός. Ο συνολικός σχεδιασμός αναπτύχθηκε για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κάλυψης της προβλεπόμενης ζήτησης προσαρμόζοντας την παραγωγική ικανότητα. Ο συνολικός σχεδιασμός έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανιών, να αναπτύξει έναν οδικό χάρτη για αποτελεσματική λειτουργία, να χρησιμοποιηθεί για όλες τις διαδικασίες προγραμματισμού παραγωγής και είναι επίσης ευέλικτο. Αυτό το άρθρο περιγράφει μερικές από τις κύριες στρατηγικές που χρησιμοποιούνται στο συνολικό σχεδιασμό και τα πλεονεκτήματά τους.
Μείωση κόστους
Ο συνολικός προγραμματισμός αφορά τον καθορισμό της ποσότητας και του χρονοδιαγράμματος παραγωγής για το άμεσο μέλλον. Τα συγκεντρωτικά σχέδια είναι σχέδια ενδιάμεσης κλίμακας που ισχύουν για τρεις έως 18 μήνες. Ο κύριος στόχος των συνολικών σχεδίων είναι η μείωση του κόστους και η αποτελεσματικότερη χρήση της ικανότητας. Το τμήμα επιχειρήσεων χρησιμοποιεί την προβλεπόμενη ζήτηση για την περίοδο προγραμματισμού για να προγραμματίσει το ρυθμό παραγωγής με τέτοιο τρόπο ώστε να μειώνεται το συνολικό κόστος.
Βάση για τα σχέδια παραγωγής
Τα συγκεντρωτικά σχέδια συνδυάζουν πόρους με γενικές κατηγορίες και δεν δίνουν ειδική ανάλυση για τα προϊόντα. Οι εισροές που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη του σχεδίου περιλαμβάνουν πρόβλεψη ζήτησης, χωρητικότητα, επίπεδα αποθεμάτων και μέγεθος εργατικού δυναμικού. Μόλις το συνολικό σχέδιο έχει αναπτυχθεί για να δώσει ένα συνολικό ποσοστό παραγωγής για την περίοδο προγραμματισμού, παραδίδεται στο προσωπικό παραγωγής. Στη συνέχεια, οι επιχειρήσεις και το προσωπικό παραγωγής καταρρίπτουν το σχέδιο σε μια διαδικασία που ονομάζεται "διαχωρισμός" σε εβδομαδιαία, ημερήσια και ωριαία χρονοδιαγράμματα. Τα αποτελέσματα διαχωρισμού χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη του κύριου προγράμματος παραγωγής (MPS). Το MPS χρησιμοποιείται για αποφάσεις αγοράς, χρονοδιαγράμματα για άτομα και προτεραιότητα προϊόντων. Τα συνολικά σχέδια αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη όλων των σχεδίων παραγωγής.
Ειδικές για τις επιχειρήσεις
Υπάρχουν δύο βασικές στρατηγικές που χρησιμοποιούνται στον συνολικό προγραμματισμό: στρατηγική κυνηγιού και στρατηγική επιπέδου. Η στρατηγική κυνηγίου καθορίζει την παραγωγή ίση με την προβλεπόμενη ζήτηση. Πολλοί οργανισμοί παροχής υπηρεσιών, όπως σχολεία, επιχειρήσεις φιλοξενίας και νοσοκομεία, χρησιμοποιούν τη στρατηγική κυνηγιού. Η στρατηγική επιπέδου επικεντρώνεται κυρίως στη διατήρηση σταθερού ρυθμού παραγωγής. Αυτή η στρατηγική υιοθετείται κυρίως από κατασκευαστικές εταιρείες.
Σχεδιασμός Βιομηχανίας Υπηρεσιών
Η στρατηγική Chase είναι η πλέον κατάλληλη όταν η ζήτηση είναι ασταθής και δεν υπάρχει απογραφή. Έτσι, οι βιομηχανίες υπηρεσιών χρησιμοποιούν αυτή τη στρατηγική περισσότερο. Το επίκεντρο είναι η κάλυψη της προβλεπόμενης ζήτησης, συνεπώς το εργατικό δυναμικό χειραγωγείται για να το επιτύχει αυτό. Η στρατηγική Chase χρησιμοποιεί υπερωρίες, υπεργολάβους και εργαζόμενους με μερική απασχόληση για να καλύψει τη ζήτηση. Το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης της στρατηγικής κυνηγιού είναι η τεράστια ευελιξία για την κάλυψη των διακυμάνσεων της ζήτησης. Το μειονέκτημα είναι ότι μπορεί να σημαίνει υψηλότερο κόστος μίσθωσης και εκπαίδευσης.
Σχεδιασμός κατασκευής
Ο προγραμματισμός επιπέδου χρησιμοποιείται όταν η ζήτηση είναι σταθερή. Εδώ επικεντρώνεται στη διατήρηση σταθερού ρυθμού παραγωγής. Το εργατικό δυναμικό δεν αλλάζει. Η στρατηγική αυτή έχει πολλά πλεονεκτήματα, συμπεριλαμβανομένων των καλά καταρτισμένων εργαζομένων, διότι δεν υπάρχουν συχνές αλλαγές στον εργατικό δυναμικό, μείωση του κύκλου εργασιών, χαμηλότερη απουσία και πιο έμπειροι εργαζόμενοι. Εταιρείες όπως η Toyota και η Nissan και πολλοί άλλοι χρησιμοποιούν αυτή τη στρατηγική. Το μειονέκτημα είναι ότι έχουν δημιουργηθεί κόστη αποθεμάτων κατά τις περιόδους χαμηλής ζήτησης. Επειδή η παραγωγή παραμένει σταθερή ανεξάρτητα από τη ζήτηση, κατά τη διάρκεια των φτωχών μηνών η συσσώρευση αποθεμάτων μπορεί να είναι σημαντική.
Ανάλυση και Στρατηγική
Ο συνολικός σχεδιασμός επιτρέπει στους υπεύθυνους σχεδιασμού να συγκρίνουν την προβλεπόμενη ζήτηση με την υπάρχουσα χωρητικότητα. Χρησιμοποιώντας τις εισόδους δεδομένων, οι υπεύθυνοι σχεδιασμού χρησιμοποιούν τη γραφική ανάλυση για να συγκρίνουν το κόστος των διαφόρων επιλογών για την κάλυψη της ζήτησης. Αυτές οι τεχνικές στο συνολικό προγραμματισμό επιτρέπουν στις εταιρείες όχι μόνο να εντοπίζουν τις καλύτερες επιλογές για την κάλυψη της ζήτησης αλλά και να γνωρίζουν τις αναποτελεσματικότητες εντός των δικών τους οργανισμών. Ο συνολικός προγραμματισμός βοηθά έτσι στην ανάπτυξη αποτελεσματικότερων στρατηγικών σχεδίων. Αυτό περιλαμβάνει την ανάπτυξη στρατηγικών σχέσεων με προμηθευτές και διανομείς και την ανάπτυξη ακριβέστερης έρευνας αγοράς.
