Το πρόγραμμα αποζημίωσης ανεργίας της Πενσυλβανίας υπερπληρώνει τα οφέλη κατά περίπου 227 εκατομμύρια δολάρια το 2009 λόγω απάτης. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 4,68% του συνόλου των χρημάτων που καταβλήθηκαν εκείνο το έτος, σύμφωνα με το Πρόγραμμα μέτρησης της ακεραιότητας των ωφελημάτων του Υπουργείου Εργασίας των Η.Π.Α., το οποίο παρακολουθεί τις υπερπληρωμές παροχών ανεργίας και στις 50 πολιτείες. Εάν ο οργανισμός αρνείται παροχές για οποιονδήποτε λόγο, συμπεριλαμβανομένης της υποψίας απάτης, πρέπει να ειδοποιήσει εκ των προτέρων και να σας δώσει χρόνο για να ασκήσετε έφεση.
Ποινές απάτης
Είναι έγκλημα η εν γνώσει προβολή σε μια αίτηση για παροχές ανεργίας, σύμφωνα με την Pennsylvania Bar Association. Οι καταχραστές ενδέχεται να αναγκαστούν να αποπληρώσουν όλα τα οφέλη και ενδέχεται να αντιμετωπίσουν εμπράγματη ασφάλεια έναντι των προσώπων τους. Κάθε παράνομα ληφθείσα επιταγή μπορεί να οδηγήσει σε χρηματική ποινή ύψους $ 200 και σε φυλάκιση 30 ημερών. Τα άτομα που καταδικάζονται για απάτη ανεργίας δεν είναι επίσης επιλέξιμα να λαμβάνουν παροχές για ένα έτος.
Εύρεση της μεθοδολογίας της απάτης
Η λογιστική της απάτης είναι γνωστή δύσκολη, καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να μετρήσουμε κάτι που από τη φύση της αποκρύπτεται. Το Πρόγραμμα Διαχείρισης Ακρίβειας Οφέλους μετρά την απάτη εξετάζοντας ένα δείγμα τυχαίως επιλεγμένων αιτήσεων απάτης ανεργίας. Δεν εξετάζουν κάθε αξίωση. Διαφέρουν επίσης στο κυνήγι τους για απάτη από τους κρατικούς ελεγκτές. Οι ομοσπονδιακοί ερευνητές παροχών εξαντλούν όλες τις δυνατότητες διερεύνησης κατά την εξέταση της ακρίβειας των αξιώσεων. Οι κρατικοί υπάλληλοι πρέπει να λάβουν μόνο εύλογα μέτρα για να διασφαλίσουν την ακρίβεια των δηλώσεων των αιτούντων. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι ψευδείς ισχυρισμοί δεν ανιχνεύονται από κρατικούς αξιωματούχους.
Τύποι απάτης
Το πρόγραμμα προγράμματος μέτρησης ακριβείας ωφέλειας του τμήματος διαπίστωσε τρεις τύπους απάτης στην Πενσυλβανία. Για περίπου 1,43 τοις εκατό των περιπτώσεων, οι ενάγοντες ανέφεραν υπερβολικά το χρηματικό ποσό που κέρδισαν σε ένα προηγούμενο έτος, οδηγώντας το πρόγραμμα να πληρώσει υπερβολικά. Για ένα άλλο 2,6% των υποθέσεων, οι ενάγοντες σκόπιμα κακώς δήλωσαν τον λόγο για τον οποίο έγιναν άνεργοι, καθιστώντας τους επιλέξιμους για παροχές, ακόμη και αν δεν τους είχαν νόμιμο δικαίωμα. Λιγότερο από το 1% των αιτούντων δεν κατάφεραν να αναφέρουν εκτός έσοδα.
Δεν είναι όλη η απάτη
Δεν είναι όλες οι υπερβολικές πληρωμές παροχών δόλιες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κρατική υπηρεσία έκανε λάθος στον υπολογισμό των παροχών. Οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι ενδέχεται να διαφωνούν σχετικά με τη φύση του διαχωρισμού από την απασχόληση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο αιτών κάνει λάθος. Σύμφωνα με το Τμήμα Εργασίας, οι εναγόμενοι είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την υπερπληρωμή σε 54% των περιπτώσεων.
