Η διατήρηση μιας ισχυρής οικονομίας είναι ένας σημαντικός πολιτικός στόχος που δίνει σε όλους τη δυνατότητα απασχόλησης και ένα καλό βιοτικό επίπεδο. Οι καταναλωτικές δαπάνες αποτελούν την κινητήρια δύναμη της οικονομίας των ΗΠΑ, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 70% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Αν η εξοικονόμηση μειώσει αυτές τις δαπάνες, δημιουργεί διαρροή στο σύστημα με την απομάκρυνση των χρημάτων από την κατανάλωση.
Τα χρήματα, οι πόροι και τα προϊόντα μετακινούνται σε κυκλικές κινήσεις
Το μοντέλο που εξηγεί καλύτερα πώς η εξοικονόμηση είναι μια διαρροή στην οικονομία είναι το μοντέλο κυκλικής ροής. Στην απλούστερη μορφή της, έχει δύο τομείς - νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Ο τομέας των νοικοκυριών πωλεί τους πόρους του στον επιχειρηματικό τομέα και εισπράττει εισόδημα σε αντάλλαγμα. Με τους εργατικούς και άλλους πόρους που λαμβάνει από τον τομέα των νοικοκυριών, ο επιχειρηματικός τομέας παράγει αγαθά και υπηρεσίες που πωλεί στον οικιακό τομέα. Σε αυτό το μοντέλο, οι ροές χρημάτων σε μια κατεύθυνση, ενώ οι πόροι και τα προϊόντα ρέουν στο αντίθετο.
Τι διαρροές πρέπει να εισάγονται πίσω στο
Όσο ο καθένας στο μοντέλο ξοδεύει όλα τα χρήματα που εισπράττουν στο εισόδημα, ο επιχειρηματικός τομέας έχει αρκετό για να μισθώσει τους εργαζόμενους και να αγοράσει πόρους. Αλλά όταν τα νοικοκυριά αποφασίζουν να εξοικονομήσουν μέρος του εισοδήματός τους, μειώνουν τις αγορές αγαθών και υπηρεσιών καθώς βάζουν χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς, αμοιβαία κεφάλαια και άλλα μέσα αποταμίευσης. Με τα χρήματα που διαρρέουν από την κυκλική ροή, οι επιχειρήσεις στερούνται τα μετρητά για να προσλάβουν και να αγοράσουν πόρους, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεργία και ύφεση χωρίς τρόπο να εισαχθούν τα χρήματα πίσω στο σύστημα. Η λύση σε αυτό το δίλημμα είναι να προστεθεί ένας χρηματοπιστωτικός τομέας. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας παίρνει τις αποταμιεύσεις και το δανείζει στις επιχειρήσεις, και με τον τρόπο αυτό εισφέρει τα διαφυγόντα χρήματα πίσω στο σύστημα.
