Ο μοναδικός κρατικός φόρος εισοδήματος είναι ένα μέσο με το οποίο ορισμένα κράτη ρυθμίζουν την είσπραξη εισοδήματος με τη μορφή φόρων από εταιρείες που κάνουν διακρατικό εμπόριο ή καταθέτουν ενοποιημένες φορολογικές δηλώσεις. Ενώ ο κανονισμός και οι απαιτήσεις ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των κρατών, ορισμένες γενικότητες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξηγήσουν την έννοια.
Ενιαίες Επιστροφές
Συγγενείς εταιρείες που διαθέτουν ιδιοκτησία. όπως η διαφήμιση, η λογιστική ή η κεντρική αγορά · και η διοίκηση μπορεί να έχει συμφέρον να καταθέσει ενοποιημένη κατάσταση φορολογικής δήλωσης σε εκείνα τα κράτη όπου επιτρέπεται. Το κύριο πλεονέκτημα είναι ότι οι ζημίες μιας εταιρείας μπορούν να αντισταθμίσουν τα κέρδη από άλλη εταιρεία, μειώνοντας έτσι τη φορολογική υποχρέωση. Ενώ ορισμένα κράτη απαιτούν ενιαίες κρατικές φορολογικές δηλώσεις, άλλα κράτη απαιτούν από τις εταιρείες να περάσουν από μια αυστηρή διαδικασία υποβολής αιτήσεων, η οποία μπορεί επίσης να απαιτεί από την εταιρεία να αποδείξει ότι οι εταιρείες της έχουν μια ιστορική εξάρτηση μεταξύ τους.
Διακρατικό Εμπόριο
Όταν το εμπόριο πραγματοποιείται σε κρατικές γραμμές, όλα τα εμπλεκόμενα κράτη μπορεί να οφείλονται σε ένα μέρος των εσόδων. Οι κρατικοί φόροι εισοδήματος του κράτους αρχίζουν να συμμετέχουν στην κατανομή του εισοδήματος μεταξύ των κρατών. Ενώ ένα κράτος μπορεί να αρνηθεί μια αναφορά εταιρείας να ενοποιήσει τις φορολογικές δηλώσεις εάν η ενοποίηση σημαίνει μικρότερο φορολογικό εισόδημα, η ενοποίηση μπορεί να αποδειχθεί ότι αυξάνει το εισόδημα του διακρατικού εμπορίου που φορολογείται από το κράτος, ανάλογα με τις κατευθυντήριες γραμμές υπολογισμού που προβλέπονται από τους κανονισμούς. Η κατανομή του συλλογικού εισοδήματος μπορεί να σημαίνει αύξηση του μέρους που φορολογείται από ένα συγκεκριμένο κράτος.
Απόφαση
Η απόφαση ενοποίησης των οικονομικών καταστάσεων με σκοπό την εξοικονόμηση φόρων απαιτεί εις βάθος ανάλυση σε μια περίοδο ετών για να προσδιοριστεί ένα πρότυπο ωφέλειας. Πρέπει να δαπανηθούν επιπλέον σκέψεις για την προβολή του μέλλοντος, για να διασφαλιστεί ότι το φορολογικό πλεονέκτημα θα συνεχιστεί, επειδή μετά την εκλογή της ενοποίησης, τα κράτη διστάζουν να επιτρέψουν στις εταιρείες να επανέλθουν στις ατομικές επιστροφές. Λάβετε επίσης υπόψη σας ότι δεν επιτρέπουν σε όλα τα κράτη ενιαίες φορολογικές δηλώσεις και εκείνες που κάνουν μπορεί να έχουν κανονισμούς που διαφέρουν δραστικά.
Διαχωρισμός
Σε ορισμένες πολιτείες, οι εταιρείες έχουν την επιλογή να ενοποιούν εταιρείες που βασίζονται σε παρόμοιες υπηρεσίες ή προϊόντα, στις χώρες στις οποίες δραστηριοποιούνται, ή σε άλλα σχετικά κριτήρια. Αυτό επιτρέπει στις εταιρείες να σπάσουν τις σχετικές πράξεις σε πολλαπλές φορολογικές δηλώσεις. Ένα πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι η διοίκηση μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τη διάθεση των φορολογικών τους δολαρίων και να εξασφαλίσει ότι το εισόδημα λαμβάνεται μόνο από τα κράτη που σχετίζονται με την πώληση των προϊόντων και υπηρεσιών.
