Ένας μηχανικός αεροδιαστημικής εργάζεται στο σχεδιασμό, τη δοκιμή και την κατασκευή διαστημικών σκαφών, αεροπλάνων και συστημάτων όπλων, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων. Οι συνθήκες εργασίας ενός μηχανικού αεροδιαστημικής μπορούν να ποικίλουν από ένα κανονικό κτίριο γραφείων μέχρι χώρους δοκιμών όπου παρουσιάζονται για πρώτη φορά πρωτότυπα εργασίας αεροσκαφών και οπλικών συστημάτων. Ο τομέας αυτός είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός, με κάθε μηχανικό να εργάζεται συνεχώς για την ανάπτυξη καλύτερων και πιο αποτελεσματικών συστημάτων πτήσης και επικοινωνίας για να κερδίσει μεγάλες συμβάσεις για τους εργοδότες.
Εργαστηριακές δοκιμές
Ένας μηχανικός αεροδιαστημικής ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος της εργάσιμης ημέρας του σε εργαστηριακό περιβάλλον, δοκιμάζοντας υλικά για χρήση σε έργα που κυμαίνονται από στρατιωτικά όπλα μέχρι μέταλλα που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή αεροσκαφών. Οι εργαστηριακές δοκιμές μπορούν να περιλαμβάνουν τον προσδιορισμό των επιπέδων στρες ορισμένων δομικών υλικών για χρήση στην κατασκευή αεροσκαφών ή διαστημικών σκαφών καθώς και την αξιολόγηση της προσαρμοστικότητας των μετάλλων και των πλαστικών για χρήση στα συστήματα επικοινωνιών και τα όργανα μέτρησης. Αυτά τα δεδομένα είναι απαραίτητα όταν η τιμή του προϊόντος - συμπεριλαμβανομένου ενός εμπορικού αεροπλάνου ή διαστημοπλοίου - είναι τακτικά σε εκατομμύρια δολάρια.
Ερευνα πεδίου
Ένα πρωτότυπο εργασίας που σχεδιάστηκε από έναν μηχανικό της αεροδιαστημικής συνήθως απαιτεί πεδία δοκιμής για τη δημιουργία χρήσιμων δεδομένων για τον προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας του πρωτότυπου σε συνθήκες πραγματικού κόσμου. Ο μηχανικός μπορεί να ενεργεί υπό εποπτεία, εποπτεύοντας μια ομάδα τεχνικών που εκτελεί τις δοκιμές πεδίου, ή μπορεί να διεξάγει τις εξετάσεις προσωπικά. Οι επιτόπιες δοκιμές εκτελούνται σε ποικίλα περιβάλλοντα, από αεροπορικές βάσεις μέχρι κλειστές πίστες και ακόμη και από τη μέση της ερήμου. Οι δοκιμές στρατιωτικών όπλων γενικά διεξάγονται μακριά από μεγάλα κέντρα πληθυσμού, ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος τραυματισμού εξαιτίας δυσλειτουργιών του συστήματος.
Η Εβδομάδα Εργασίας
Ένας μηχανικός αεροδιαστημικής συνήθως εργάζεται μια τυποποιημένη εβδομάδα εργασίας 40 ωρών, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας. Οι προθεσμίες του έργου - ειδικά οι υψηλού επιπέδου στρατιωτικές ή κρατικές διαστημικές συμβάσεις - μπορεί να αυξήσουν τον αριθμό ωρών που ένας μηχανικός πρέπει να εργάζεται κάθε εβδομάδα. Το επίπεδο πίεσης της εργασίας αυξάνεται επίσης καθώς πλησιάζει η προθεσμία του έργου. Ένας μηχανικός πρέπει να μάθει να εξισορροπεί το αυξανόμενο άγχος της επίλυσης προβλημάτων σχεδίασης, εξασφαλίζοντας ότι πληρούνται όλα τα πρωτόκολλα ασφάλειας και δημιουργώντας ένα τελικό προϊόν που εκτελεί στις διαφημιζόμενες παραμέτρους του.
Ταξιδιωτικοί Μηχανικοί
Το ταξίδι μπορεί να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των εργασιακών συνθηκών ενός μηχανικού αεροδιαστημικής όταν ο μηχανικός στερείται ενός γραφείου στο σπίτι και ταξιδεύει σε κάθε θέση εργασίας για να αντιμετωπίσει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι ο μηχανικός εργάζεται σε διαφορετική βιομηχανική μονάδα ή εργαστήριο από εβδομάδα σε εβδομάδα, αντιμετωπίζοντας διαφορετικές συνθήκες εργασίας σε κάθε στάση. Ένας μηχανικός μπορεί να απαιτήσει την παρουσία ειδικού εξοπλισμού σε κάθε νέα θέση εργασίας για να βεβαιωθεί ότι έχει τα απαραίτητα εργαλεία για να εκτελέσει διαγνωστικές αξιολογήσεις του προβλήματος, να σχεδιάσει μια πιθανή λύση και να δοκιμάσει τη λύση για αποτελεσματικότητα.
2016 Πληροφορίες μισθών για πυρηνικούς μηχανικούς
Οι πυρηνικοί μηχανικοί κέρδισαν ένα μέσο ετήσιο μισθό ύψους 102.220 δολαρίων το 2016, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας των ΗΠΑ. Στο χαμηλό τέλος, οι πυρηνικοί μηχανικοί κέρδισαν 25ο εκατοστημόριο μισθό ύψους 82.770 δολαρίων, δηλαδή 75 τοις εκατό κέρδισαν περισσότερο από αυτό το ποσό. Ο μισθός του 75ου εκατοστημορίου είναι 124.420 δολάρια, δηλαδή 25 τοις εκατό κερδίζουν περισσότερα. Το 2016, 17.700 άτομα απασχολούνταν στις Η.Π.Α. ως πυρηνικοί μηχανικοί.
