Κάθε επιχείρηση έχει κόστος. Αυτά περιλαμβάνουν το σταθερό κόστος, όπως ο ηλεκτρικός λογαριασμός, και το μεταβλητό κόστος, όπως το κόστος των πρώτων υλών. Άλλες δαπάνες είναι πιο δύσκολο να προσδιοριστούν, όπως το κόστος επέκτασης ή το κόστος αποθήκευσης επιπλέον προϊόντων. Οι οικονομολόγοι μελετούν λεπτομερώς αυτά τα "θολά" κόστη και αναφέρουν πώς οι στενά συνδεδεμένες πρόσθετες δαπάνες και οριακό κόστος επηρεάζουν μια επιχείρηση.
Κατανόηση του αυξητικού κόστους
Σύμφωνα με το "Το ελεύθερο λεξικό", το πρόσθετο κόστος είναι το κόστος προσθήκης ή αφαίρεσης μιας επιπλέον μονάδας προϊόντος ή εξόδου. Για παράδειγμα, ένα εστιατόριο επιτρέπεται να φιλοξενήσει μόνο 100 άτομα, σύμφωνα με τους κανονισμούς της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Το εστιατόριο λειτουργεί καλά και θέλει να φιλοξενήσει 101 άτομα ή περισσότερα. Οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να κατασκευάσουν μια προσθήκη με επιπλέον πόρτες διαφυγής. Το εστιατόριο θα πρέπει να επιβαρυνθεί με χιλιάδες δολάρια από το κόστος κατασκευής για την προσθήκη, μόνο για να στεγάσει ένα επιπλέον άτομο.
Κατανόηση του οριακού κόστους
Το οριακό κόστος είναι ελαφρώς διαφορετικό από το πρόσθετο κόστος. Σύμφωνα με το Εθνικό Συμβούλιο Παραγωγικότητας της Ινδίας ή NPCI, το οριακό κόστος είναι το αρχικό κόστος συν το πρόσθετο κόστος παραγωγής επιπλέον μονάδας παραγωγής, με αποτέλεσμα το συνολικό κόστος. Στο παράδειγμα του εστιατορίου, το αρχικό προϋπάρχον κόστος κτιρίου προστίθεται στο νέο κόστος κατασκευής της προσθήκης, με αποτέλεσμα το συνολικό κόστος.
Διασύνδεση των εξόδων
Τόσο το αυξητικό όσο και το οριακό κόστος είναι πολύ αλληλένδετα - είναι σχεδόν το ίδιο. Η συνολική κατανόηση είναι ότι το συνολικό κόστος επηρεάζεται από την αύξηση ή τη μείωση της παραγωγής. Κάθε φορά που μια εταιρεία αλλάζει την παραγωγή της, τόσο το οριακό όσο και το πρόσθετο κόστος παράλληλα αλληλοσυμπληρώνονται.
Διαφορές κόστους
Το NPCI σημειώνει ότι υπάρχει μικρή διαφορά μεταξύ των δύο εξόδων. Αυτή η διαφορά είναι πιο φιλοσοφική σε σχέση με τους "σκληρούς αριθμούς". Το οριακό κόστος αντιμετωπίζει την προσθήκη ή αφαίρεση της παραγωγής. Τα πρόσθετα κόστη βασίζονται στην απόφαση προσθήκης ή αφαίρεσης της παραγωγής. Στο παράδειγμα εστιατόριο, οι ιδιοκτήτες υπολογίζουν το κόστος κατασκευής της προσθήκης. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι το αν πρέπει να οικοδομήσουμε την προσθήκη ή όχι.
