Τα εργατικά συνδικάτα οργανώνουν και εκπροσωπούν τους εργαζόμενους στις αλληλεπιδράσεις τους με τη διοίκηση της εταιρείας, προσπαθώντας να δίνουν στους εργάτες μεγαλύτερη φωνή στους χώρους εργασίας τους. Τα συνδικάτα θεωρούν τους εαυτούς τους ως δημοκρατικές οργανώσεις που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των μελών τους, στις οποίες τελικά κατοχυρώνεται η εξουσία. Όπως και άλλοι οργανισμοί, οι εργατικές ενώσεις έχουν οργανωτική δομή σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.
Τύποι συνδικάτων
Ο καθηγητής Lawrence Wagoner, ο οποίος διδάσκει τις εργασιακές σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, προσδιορίζει τέσσερις βασικούς τύπους εργατικών ενώσεων: βιοτεχνική, βιομηχανική, συνδυασμένη βιοτεχνία και πολυεθνικές ενώσεις. Τα εργατικά συνδικάτα αντιπροσωπεύουν εργαζόμενους στο ίδιο επάγγελμα, όπως οι υδραυλικοί, οι ηλεκτρολόγοι και οι ξυλουργοί. Τα βιομηχανικά συνδικάτα αντιπροσωπεύουν εργαζόμενους διαφορετικών επαγγελμάτων και δεξιοτήτων που εργάζονται στον ίδιο βιομηχανικό ή βιομηχανικό χώρο. Ο Waggoner γράφει ότι τα περισσότερα σύγχρονα βιομηχανικά συνδικάτα βρίσκονται σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, όπως ένα μόνο εργοστάσιο. Τα συγχωνευμένα βιοτεχνικά συνδικάτα αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα πολλών βιοτεχνιών. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη Συνδυασμένη Ένωση Εργαζομένων για Ένδυση και Υφαντουργία. Τα πολυεπιχειρησιακά συνδικάτα αντιπροσωπεύουν εργαζομένους σε συναφείς βιομηχανίες. Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται η Ένωση Πετρελαίου, Χημικών και Ατομικών Εργαζομένων και η Διεθνής Αδελφότητα των Αγοραστών.
Οι ντόπιοι της Ένωσης
Οι τοπικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες αποκαλούνται "ντόπιοι", αποτελούν τα δομικά στοιχεία των εθνικών συνδικάτων. Σύμφωνα με τον Wagoner, οι περισσότεροι ντόπιοι συνδικάτων περιορίζονται σε μια γεωγραφική περιοχή που είναι αρκετά μικρή για να μπορούν όλα τα μέλη να παρευρίσκονται σε συναντήσεις όπου εκλέγουν τοπικούς αξιωματικούς, να ψηφίζουν για νέες συμβάσεις, να επιτρέπουν απεργίες και να διεξάγουν άλλες συνδικαλιστικές επιχειρήσεις.
Χαρακτηριστικά
Οι ντόπιοι της Ένωσης έχουν κανόνες που καθορίζουν τον αριθμό των τοπικών αξιωματικών, καθώς και τα καθήκοντα, τις θητείες και τους μισθούς τους, αν υπάρχουν. Επιπλέον, ο τοπικός καθορίζει τις διαδικασίες για την έγκριση νέων συμβάσεων εργασίας, την εξουσιοδότηση απεργιών, τη συλλογή τελών συμμετοχής και την επιλογή αντιπροσώπων για τις εθνικές συμβάσεις. Σύμφωνα με τον Wagoner, μέλη του τοπικού εκλέγουν πρόεδρο, αντιπρόεδρο και ταμία για την τοπική οργάνωση. Ένα οργανωτικό διάγραμμα για την Διεθνή Ένωση Γραφείου και Επαγγελματιών Εργαζομένων (ΟΠΕΥ) δείχνει ότι η οργάνωση σε τοπικό επίπεδο περιλαμβάνει έναν διευθυντή επιχειρήσεων, ο οποίος προσλαμβάνει προσωπικό και χειρίζεται τις καθημερινές λειτουργίες του τοπικού. Ο διαχειριστής των καταστημάτων είναι ένας άλλος σημαντικός τοπικός υπάλληλος. Κάθε χώρος εργασίας με συνδικαλιστική εκπροσώπηση έχει έναν διαχειριστή καταστημάτων, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη συνεργασία με υπαλλήλους που έχουν παράπονο εναντίον της εταιρείας.
Τοπικές Επιτροπές
Οι ντόπιοι της Ένωσης μπορούν επίσης να λειτουργούν με διάφορες επιτροπές που εποπτεύουν λειτουργίες όπως οι τοπικές ρυθμίσεις, η πολιτική δράση, η συμμετοχή και τα οικονομικά. Το οργανόγραμμα του ΟΠΠΕΡ υποδεικνύει ότι οι τοπικές επιτροπές αναφέρονται στην τοπική εκτελεστική επιτροπή. Ορισμένοι υπάλληλοι των τοπικών συνδικάτων μπορούν να διαπραγματεύονται συμβάσεις εργασίας με τη διοίκηση, αλλά ο Wagoner γράφει ότι τα μέλη του προσωπικού της εθνικής ένωσης χειρίζονται γενικά αυτό το καθήκον.
Εθνικός Οργανισμός
Οι τοπικές συνδικαλιστικές οργανώσεις πληρώνουν εισφορές και λειτουργούν σύμφωνα με τα συντάγματα της εθνικής - και σε ορισμένες περιπτώσεις της διεθνούς - ένωσης με την οποία συνδέονται. Οι εθνικές ενώσεις συντάσσουν νόμους και πολιτικές για τις οργανώσεις τους στην εθνική συνέλευση. Οι συμβάσεις, των οποίων οι αντιπρόσωποι επιλέγονται από τους ντόπιους σε ολόκληρη τη χώρα, επιλέγουν εθνικούς συνδικαλιστές, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου, του αντιπροέδρου και του γραμματέα-ταμίας. Ο Wagoner αναφέρει ότι οι εθνικοί αξιωματικοί υπηρετούν με πλήρη απασχόληση τις ικανότητες αυτές με τη βοήθεια των μελών του προσωπικού που πληρώνονται. Τα εθνικά συνδικάτα πρέπει να κρατούν εθνικές συμβάσεις και να εκλέγουν αξιωματικούς όχι λιγότερο από κάθε πέντε χρόνια και ο Wagoner γράφει ότι τα περισσότερα συνδικάτα συναντώνται συχνότερα.
Ένωση Ομοσπονδιών
Πολλά εθνικά συνδικάτα συνδέονται με μια ομοσπονδία συνδικάτων, όπως η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας και το Συνέδριο Βιομηχανικών Οργανώσεων (AFL-CIO). Το οργανόγραμμα του OPPEI παρουσιάζει τη διεθνή ένωση που συνδέεται με το AFL-CIO. Μια εθνική ένωση μπορεί να συνδεθεί με το AFL-CIO, αλλά ο Wagoner αναφέρει ότι ο υπήκοος παραμένει υπεύθυνος για τις δραστηριότητές του. Η αλλαγή στο Win είναι μια άλλη ομοσπονδία των συνδικάτων, η οποία αποτελείται από τέσσερις θυγατρικές: τη Διεθνή Ένωση Υπαλλήλων Υπηρεσιών, τους Ηνωμένους Εργαζόμενους στην Αγροτική, τους Ενωμένους Εμπόρους και Εμπορικούς Εργαζόμενους και τους Teamsters.
