Ένα πράγμα που οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι μοιράζονται είναι η ανάγκη να τοποθετηθούν ειδικευμένα άτομα σε θέσεις όπου διαθέτουν τις ικανότητες για να πετύχουν. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να προωθήσουν τη σταδιοδρομία τους χωρίς βασικές δεξιότητες και οι εργοδότες πρέπει να είναι σε θέση να αξιολογήσουν τις γνώσεις και τις ικανότητες των υποψηφίων για εργασία, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι το εργατικό δυναμικό θα είναι παραγωγικό και αξιόπιστο. Τόσο η μαθητεία όσο και τα προγράμματα κατάρτισης κατά την εργασία καλύπτουν αυτές τις ανάγκες, αν και με κάπως διαφορετικούς τρόπους.
Μαθητείας
Οι μαθητείες αποτελούν μια μορφή κατάρτισης κατά τη διάρκεια της εργασίας, βασισμένη σε επίσημη συμφωνία μεταξύ εργαζομένων σε επίπεδο εισόδου, εργοδοτών και χορηγών μαθητείας. Τα περισσότερα προγράμματα μαθητείας περιλαμβάνουν επίσης κάποια μορφή διδασκαλίας στην τάξη που ενισχύει τις ικανότητες ενός εκπαιδευομένου. Οι χορηγοί είναι οργανώσεις της βιομηχανίας και εμπορικές ομάδες που επιδιώκουν να εκπαιδεύσουν νέους εργαζομένους σε έναν τομέα. Οι υποψήφιοι μαθητευόμενοι υποβάλλουν αίτηση για θέσεις μέσω χορηγού, ο οποίος τοποθετεί τους εκπαιδευόμενους σε μεμονωμένους εργοδότες. Ο εργοδότης παρέχει μισθό, μαζί με εκπαίδευση πρακτικών δεξιοτήτων. Στο τέλος μιας μαθητείας, ο εργοδότης μπορεί να παρατείνει μια προσφορά εργασίας στον μαθητευόμενο ή να επιτρέψει στον μαθητευόμενο να συνεχίσει να εργάζεται αλλού.
Εκπαίδευση On-The-Job
Μια άλλη συνήθης μορφή κατάρτισης για συγκεκριμένες εργασίες και καθήκοντα είναι η κατάρτιση στην εργασία. Αποτελείται από επίσημη ή άτυπη εκπαίδευση που λαμβάνει χώρα μετά την πρόσληψη υπαλλήλου. Οι εργοδότες μπορούν να επιβάλλουν εκπαίδευση στο χώρο εργασίας για όλους τους νέους εργαζόμενους ή μόνο για εκείνους που δεν διαθέτουν ορισμένες δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την πλήρωση μιας θέσης. Μετά την κατάρτιση, ο εργαζόμενος είναι σε θέση να εκτελεί τα καθήκοντά του χωρίς παρακολούθηση ή επιπρόσθετη εκπαίδευση. Εντούτοις, η περαιτέρω κατάρτιση μπορεί να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε στιγμή ο εργοδότης επιθυμεί να βελτιώσει τις δεξιότητες ενός εργαζομένου ή μιας ομάδας εργαζομένων.
Κανονισμός λειτουργίας
Μια βασική διαφορά μεταξύ της μαθητείας και της κατάρτισης κατά την εργασία είναι η μορφή ρύθμισης για κάθε μέθοδο κατάρτισης. Οι μαθητείες ρυθμίζονται σε μεγάλο βαθμό από τα κράτη, την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τις οργανώσεις που τους χορηγούν. Αυτοί οι κανονισμοί καλύπτουν τα όρια ηλικίας και τα ποσοστά αμοιβής των μαθητευομένων, τις συνθήκες εργασίας και την ποιότητα της διδασκαλίας. Η κατάρτιση κατά τη διάρκεια της εργασίας βαρύνει τον κάθε οργανισμό. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι που λαμβάνουν κατάρτιση καλύπτονται μόνο από γενικούς νόμους που προστατεύουν τα βασικά τους δικαιώματα.
Υπέρ και κατά
Κάθε τύπος εκπαίδευσης έχει τα δικά της οφέλη και μειονεκτήματα. Οι μαθητείες επιτρέπουν στους εργοδότες να αποκτήσουν φθηνό εργατικό δυναμικό σε αντάλλαγμα για την κατάρτιση δεξιοτήτων. Ωστόσο, δεν παρέχουν πάντα μόνιμους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης. Ομοίως, οι μαθητευόμενοι μπορούν να αποκτήσουν πολύτιμη εμπειρία, αλλά όχι απαραίτητα μόνιμη θέση μέσω προγράμματος μαθητείας. Η κατάρτιση κατά την εργασία είναι πολύτιμη μόνο για τους εργαζόμενους που μπορούν να προσληφθούν παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτουν συγκεκριμένες δεξιότητες. Επίσης, κοστίζει χρόνος και χρήμα για έναν εργοδότη να προσφέρει εκπαίδευση σε έναν εργαζόμενο που λαμβάνει ήδη ένα κανονικό μισθό. Αλλά το αποτέλεσμα της αποτελεσματικής κατάρτισης από έναν εργοδότη είναι ένα ισχυρότερο εργατικό δυναμικό και μια καλύτερη κατανόηση των δεξιοτήτων των εργαζομένων.
