"Οργανωτικά όρια" είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στις επιχειρήσεις και το επάγγελμα του νομικού, κυρίως για να διακρίνει μια εταιρεία από μια ξεχωριστή αλλά συνδεδεμένη εταιρεία. Ο C. Marlene Fiol γράφει στο τεύχος του Ιουνίου 1989 με τίτλο «Διοικητική Επιστήμη Τριμηνιαία» ότι τα οργανωτικά όρια είναι φανταστικοί διαχωριστές που αποσκοπούν να διακρίνουν μια επιχείρηση από εξωτερικές αλλά πλησίον επιρροές. Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με το πώς μπορούν να εντοπιστούν τα οργανωτικά όρια και ορίζονται διαφορετικά στο πλαίσιο μιας επιχειρηματικής σύμβασης, ενός ερευνητικού έργου ή μιας καθημερινής λειτουργίας μιας επιχείρησης.
Ρεαλιστικές και Ονομαστικές προσεγγίσεις
Κάποιοι πιστεύουν πως ορίζονται τα οριακά οργανογράμματα εξαρτάται από το ποιος τα καθορίζει. Ο συντάκτης του βιβλίου "The Blackwell Companion to Organizations" περιγράφει δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Η ρεαλιστική προσέγγιση είναι όταν ένα μέλος της οργάνωσης ή της ερευνητικής ομάδας εντοπίσει όρια που είναι αισθητά σε αυτά.Η ονομαστική προσέγγιση "υιοθετεί μια εννοιολογική προοπτική" για τον προσδιορισμό ορίων που θα μπορούσαν να σχετίζονται με την οργάνωση ή την έρευνα. Η ρεαλιστική προσέγγιση χρησιμοποιείται συχνότερα από τα μέλη ενός οργανισμού, ενώ η ονομαστική προσέγγιση χρησιμοποιείται συνήθως σε ερευνητικά πλαίσια.
Χωρικά και χρονικά όρια
Τα όρια μπορούν επίσης να οριστούν ως χωρικά ή χρονικά, όπως συμβαίνει στην καθημερινή θεωρία της διαχείρισης των επιχειρήσεων. Παραδείγματα χωρικών οργανωτικών ορίων περιλαμβάνουν ένα γραφείο επιχείρησης, ένα περίπτερο, ένα κατάστημα λιανικής πώλησης ή ένα χώρο εργασίας, ενώ τα χρονικά όρια μπορούν να είναι ανοιχτές ώρες γραφείου, μεμονωμένα χρονοδιαγράμματα, εταιρικές πολιτικές και προθεσμίες. Αυτό μπορεί επίσης να εφαρμοστεί στον καθορισμό των ορίων αυτοτελών ή αλληλεξαρτώμενων τμημάτων εντός μιας μεγάλης εταιρείας.
Κυκλικά Όρια
Μια άλλη προσέγγιση είναι να προσδιοριστούν τα όρια εξετάζοντας τις πληροφορίες και τους πόρους που λαμβάνονται κυκλικά, επεξεργάζονται εσωτερικά ή αποστέλλονται έξω από τον οργανισμό. Οι πληροφορίες και οι πόροι που δεν αποτελούν μέρος του κύκλου βρίσκονται εκτός των ορίων του οργανισμού. Μια παρόμοια προσέγγιση είναι να παρακολουθούνται οι συχνότητες αλληλεπίδρασης και να δίνεται προσοχή στο πού μειώνονται, που είναι εκεί όπου θα είναι τα όρια. Σε αυτήν την κατάσταση σκέψης, η οργάνωση αποτελείται από όλες τις δραστηριότητες στις οποίες εμπλέκεται ο οργανισμός, όπου οι συμμετέχοντες έχουν την ικανότητα να αρχίζουν, να συνεχίζουν ή να τελειώνουν συμπεριφορές. Όταν οι συμμετέχοντες δεν μπορούν πλέον να το κάνουν, έχουν περάσει το οργανωτικό όριο.
Θεωρίες και εφαρμογές κυκλικών ορίων
Το Fiol θεωρεί ότι υπάρχει μια κυκλική σχέση μεταξύ αυτών των ορίων, των αντιλήψεων του αυτοέλεγχου και της οργανωτικής μονάδας. Όταν τα μέλη της μονάδας αισθάνονται ότι ο αυτοέλεγχος τους απειλείται, καθιστούν τις αντιλήψεις τους για τα όρια πιο συγκεκριμένες, γεγονός που τους αναγκάζει να αισθάνονται περισσότερο αυτοέλεγχο. Η ύπαρξη κυκλικών ορίων είναι συνήθως η προτίμηση κατά την κατάρτιση νομικού συμβολαίου για κοινή επιχείρηση ή στην αξιολόγηση στην καθημερινή κλίμακα διαχείρισης των επιχειρήσεων. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να εκτιμηθεί κατά πόσον είναι πιθανό μια εταιρεία να συνάψει μια συμφωνία κοινοπραξίας, επειδή οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα στελέχη που ελέγχουν το βραβείο και τα ισχυρά οργανωτικά όρια είναι λιγότερο πιθανό να συνάψουν τέτοιες συμφωνίες, όπου ο έλεγχος αυτός θα παραβιαστεί.
Εστίαση των ορίων
Οι προσεγγίσεις στη μελέτη ή στην αντιμετώπιση οργανωτικών ορίων μπορεί να ποικίλουν ως επίκεντρο. Μπορούν να εξετάσουν τους ηθοποιούς ή τους ανθρώπους που εμπλέκονται στην οργάνωση που επηρεάζονται από τα όρια. τις σχέσεις, τα πρότυπα συμπεριφοράς που προκαλούνται από τα όρια, και τις δραστηριότητες, ποια γεγονότα συμβαίνουν γύρω ή λόγω των οργανωτικών ορίων.
